12 «حوکم مه ئیەسه که یەکترەکی مابەت بکێن، هەر ئەوجورە که مه مابەتدان کردمه.
حوکم تازەێگ دەمه پێدان، که یەکترەکی مابەت بکێن. هەر ئەوجورە که مه مابەتدان کردمه، ئیوەیش باێه یەکترەکی مابەت بکێن.
حوکم من وه ئیوه ئیەسه که یەکترەکی مابەت بکێن.
وەگەرد مابەت براێانه، یەکترەکی دوس بیاشتوین. وەناو حرمەت ناین وه یەکترەکی، بێەنه نوای یەکانەو.
وەناو مابەت زنەیی بکێن، ئەوجورە که مەسیح ئیمه مابەت کرد و گیان خوەێ ئەڕا ئیمه جور خەڵاتی بو خوەش و قوروانییگ وه خودا پیشکەش کرد.
و هەر ئەوجورە که مابەت ئیمه وه ئیوه فرەوه بود، خوداوەند مابەتدان وه یەکترەکی و وه گشت مەردم فرەوه بکێ و فراوانیەو بکێد.
ئێرنگه له باوەت مابەت براێانەدان هەوەجی نێرین تا کەسێگ چشتێ ئەڕادان بنویسێ، چوینکه خوەدان له خودا یاێ گردینه که یەکترەکی مابەت بکێن و
ئێ برایل، ئیمه باێه هەمویشه وەبونەێ ئیوه سپاس خودا بکێم و درسیشێ هەر ئیەسه، چوینکه ئیمان ئیوه فره فره گەوراوه بود و مابەت هەر کامدان وه یەکترەکی فرەوه بود.
ئیسه که وه گوش تەکانن له ڕاسی، گیانیل خوەدان پاکەو کردينه تا مابەتێگ براێانه و بێ خڵت خەوش بیاشتوین، ها ملدانەو که یەکترەکی وه دڵ و گیان وه یە دڵ پاک دوس بیاشتوین.
دەس ئاخر، گشتدان یەێ فکر و هاودەرد بون و مابەت براێانه بیاشتون و دڵسوز و بێ فیس بون.
گرنگتر له گشتێ، یەکترەکی وه گیان و دڵ مابەت بکێن، چوینکه مابەت، گونایل فرەێگ داپوشنێ.
حوکمەگەیشێ ئیەسه که، وه ناو عیسا مەسیح کوڕێ ئیمان باریم و یەکترەکی مابەت بکێم، هەر ئەوجورە که وەپێمان حوکم کردێه.
ئیمەیش ئی حوکمه له ئەیو گردیمنه که هەر کەسێگ که خودا دوس دێرێ، باێه براگەێ خویشێ دوس بیاشتود.
ئێرنگەیش ئێ خاتوین عەزیز گرامی، له لێد توام که یەکترەکی مابەت بکێم، حوکم تازەێگ ئەڕاد نیەنویسم، بەڵکەم ئیه هەر ئەو حوکمەسه که له سەرەتا داشتیم.