14 ئەگەر چشتێ وه ناو منەو له لێم داوا بکێن، ئەنجامێ دەم.
هەر چی وه ناو منەو داوا بکێن، ئەنجامێ دەم، تا باوگ وەناو کوڕ جەڵاڵ پەێا بکێ.
منیش له باوگ ئاسمانی داوا کەم و ئەیو پشتیوانێگ تر دەێده پێدان که تا ئەبەد وەگەرددان بمینێ،
ئیوه مه هەڵنەوژاردین، بەڵکەم مه ئیوه هەڵوژاردم و دەس نیشاندان کردم تا بچین و بەر بارین و بەرەگاندان بمینێ، تا هەر چی له باوگ وه ناو منەو داوا بکێن، بێیده پێدان.
وه ئەو ڕوژه، هویچه لێم نیەتواین. وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر چی که وه ناو منەو له باوگ داوا بکێن دەیده پێدان.
تا ئێرنگه وه ناو منەو داواێ هویچ نەکردینه؛ داوا بکەن تا وه دەس بارین و خوەشیەگەدان کامڵ بود.
مه هەمویشه ئەڕا ئیوه سپاس خوداێ خوەم کەم، وەبونەێ فیز خودا که وەناو مەسیح عیسا بەخشریاسە پێدان.