23 یەکی له شاگردیلی که عیسا دوسی داشت، له سەر سفرەگە له لاێ عیسا پاڵەو داوید.
ئمجا، ئەو پیاێ کەمدەسه مرد و فریشتەیل بردنێ ئەڕا لاێ ئێبراهیم پەێخەمەر. پیا دەوڵەمەنەگەیش مرد و ئەویش خاک کردن.
هەراێهەر کەسێگ خودا نیه. وەلێ ئەو تەنیا کوڕه که ها لاێ باوگ ئاسمانی، ئەیو ناسانێه.
جا خویشگەگان ئیلعازەر ئەڕا عیسا پێخام کل کردن، وەتن: «گەورەم، ئەوه که دوسی دێرێ نەخوەشه.»
جا جویلەکەیل وەتن: «بنوڕ چەنێ دوسی داشت!»
عیسا، مارتا و خویشکەگەێ و ئیلعازەر دوس داشت.
جا شەمعون پتروس وه ئێشاره له لێ تواس تا له عیسا بپرسێ له باوەت کامێانەو قسیه کەێ.
جا ئەو شاگرده توزێگ چیه دویاتر و سەری پاڵەو دا سینەێ عیسا و له لێ پرسی: «گەورەم، ئەوه کیه؟»
وەختێ عیسا دی که داڵگێ له لاێ ئەو شاگرده که دوسی داشت وساس، وه داڵگێ وەت: «ئافرەتەگه، بنوڕ کوڕەگەد».
جا وه دەودەوان چیه ئەڕا لاێ شەمعون پتروس و ئەو شاگردەگە که عیسا دوسی داشت، وەپێان وەت: «گەورەمان له مەقبەرەگه بردنەسەێ و نيەزانیم نانەسێ کوره.»
پتروس هەڵوگەردیا و دی ئەو شاگرده که عیسا دوسی داشت کەفتیەسه شونێان. هەر ئەوه که له وەخت نان ئێواره پاڵەو داویه سینەێ عیسا و له لێ پرسوی، «گەورەم، ئەوه کیه که توێ دەیده دەس دشمەنەو؟»
ئیه هەر ئەو شاگردەسه که وه ئی چشتیله شاێەتی دەێ و ئیانه نویساس. ئیمه زانیمن که شاێەتیەگەێ ڕاسه.
جا ئەو شاگرده که عیسا دوسی داشت، وه پتروس وەت: «ئیه خوداوەنده!» وەختێ شەمعون پتروس شنەفت که خوداوەنده، هەر ئەو ئانه دڵنگەگەێ پێچاده دەور خوەێ، چوینکه ڕویتەو بوی، جا خوەێ خسته ناو دەریاچەگه.