44 ئمجا عیسا وه دەنگ بەرز وەت: «هەر کەس وه مه ئیمان بارێ، نه وه مه، بەڵکەم وه ئەیو که مه کل کرد ئیمان هاوردێه.
«هەر کەس ئیوه قەبوڵ بکێ مه قەبوڵ کردێه، هەرکەیش مه قەبوڵ کرد ئەوه که مه کل کرد قەبوڵ کردێه.
عیسا وەت: «ئەگەر تویەنی؟ ئەڕا کەسێ که ئیمان دێرێ گشت چشتێگ بود.»
«هەر کەس ئیجور مناڵێگ وه ناو منەو قەبوڵ بکێ، مه قەبوڵ کردێه؛ هەر کەیش مه قەبوڵ بکێ، نه مه، بەڵکەم ئەوه که مه کل کردێه قەبوڵ کردێه.»
وەختێ عیسا ئی قسیەیله کرد وه دەنگ بەرز هاوار کرد: «ئیلعازەر، بەوه دەیشت!»
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس ئەوه که مه کلی کەم قەبوڵ بکێ، مه قەبوڵ کردێه، هەر کەیش مه قەبوڵ بکێ، ئەیو که مه کل کرد قەبوڵ کردێه.»
وه ڕاسی، وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر کەس کەڵام مه بشنەفێ و وه ئەوه که کلم کرد، ئیمان بارێ زنەیی ئەبەدی دێرێ. ئەوه ماکوم نیود، بەڵکەم له مەرگ گوزیشتێه و رەسیەسه ژیان.
ئمجا عیسا وەختێ وەناو مابەد تالیم دیا، وه دەنگ بەرز وەت: «مه ناسین و زانين له کورەو تیەم. وەلێ وه خاست خوەم ناتمه. ئەیو که کلم کردێه، حەقه؛ ئیوه نیەناسینێ.
ئیوه وه وەسلەێ ئەیو وه خودا ئیمان هاوردینه، وه خوداێگ که مەسیح له مردگیل زنیەو کرد و جەڵاڵ بەخشی تا ئیمان و ئمیددان وه مل خوداوه بود.