43 وەختێ عیسا ئی قسیەیله کرد وه دەنگ بەرز هاوار کرد: «ئیلعازەر، بەوه دەیشت!»
ئەوانه فره زاورێان چوی، وه یەکترەکی وەتیان: «ئیه کیه که تەنانەت وا و دەریاچەیش له لێ فەرمان بەن!»
زانستیام که هەمویشه مه شنەفێ. وەلێ ئیه وەبونەێ مەردمیگ وەتم که وه ئێرا وسانه، تا ئیمان بارن که تو کلم کردی.»
ئمجا مردگەگه، هەر ئەوجورە که دەس و پاێ وەگەرد کفنەگه پێچیاوی و دەم چەویشێ وەگەرد دەسرێگ پێچیاوی، هاته دەیشت. عیسا وەپێان وەت: «وازێ بکەن و بیلن با بچود.»
شەش ڕوژ وەرجه جەشن پسەخ، عیسا هاته ئەڕا ئاوایی بەیتعەنیا هەر ئەوره که ئیلعازەر زنەیی کردیا، هەر ئەوه که عیسا وه مردگیل زنیەو کردوی.
وەختێ جەماێەت فرەێگ له جویلەکەیل زانستن عیسا ها ئەوره، هاتن تا نه تەنیا عیسا، بەڵکەم ئیلعازەریش که زنیەو کردوی، بوینن.
وەختێ پتروس ئیه دی، ڕوی کرده مەردم و وەت: «ئێ پیاێل ئێسرائیل، ئەڕا له ئی هەڵکەفته ئەڵاجویدان تێد؟ ئەڕا ئیجوره چەو بڕینەسه ئیمه، چماێ وه هێز و پارێزکاری خوەمان کارێ کردیمنه تا ئی پیا بکەفیده ڕێ؟
وەلێ پتروس وەت: «تەڵا و نقره نێرم، وەلێ ئەو چشته که دێرم دەمه پێد! وه ناو عیسا مەسیح ناسری هەڵسه پا و بکەفه ڕێ!»
پتروس وەپێ وەت: «ئینیاس، عیسا مەسیح شەفاد دەێ. هەڵس و جیەگەد گردەو که!» ئەویش زویزی هەڵساد،
پتروس گشتێان له وتاخ کرده دەیشت و زرانی دا، دوعا کرد. ئمجا ڕوی کرده جنازەگه و وەت: «تابیتا، هەڵسه پا!» تابیتا چەویلی واز کرد و وەختێ پتروس دی، دانیشت.