4 وەختێ گشت پەسەگان خوەێ هاورده دەیشت، کەفێده نوایان و پەسەگان وەشونیەو چن، چوینکه دەنگێ ناسن.
ئمجا عیسا وه شاگردەگانێ وەت: «ئەگەر کەسێگ بتواێ بکەفێده شون مه، باێه له خوەێ دەس بکیشێ، سەلیب خوەێ هەڵبگرێ و وەشون منەو باێ.
مه پەسیل تریش دێرم که هن ئی گەلەخانه نین. ئەوانیش باێه بارم و ئەوانیش گوش دەنه دەنگم. ئمجا بونه یەێ ریەن و یەێ شوان.
پەسەگانم دەنگم شنەفن و منیش ناسمێان و وەشونمەو تیەن.
دەربان، دەرگه ئەڕاێ واز کەی و پەسەگانیش گوش دەنه دەنگێ، ئەوه پەسەگان خوەێ وه ناو چڕێد و بێدیانه دەیشت.
پەسەگان نیەکەفنه شون بێگانه، بەڵکەم له دەسێ دەرچن، چوینکه دەنگ بیگانەێل نیەناسن.»
ئەوانه که وەرجه مه هاتن، گشتێان دز و ڕێگر بین، وەلێ پەسەگان گوشە لێان نیان.
ئەگەر کەسێگ خزمەتم کەی، باێه بکەفێه شونم؛ مه له هەر کوره بوم، خزمەتکارەگەمیش ها ئەوره. ئەگەر کەسێگ خزمەتم بکێ، باوگ ئاسمانی سەربەرزێەو کەێ.
مه وەگەرد ئی کاره، نمونەێگ دامەسه پێدان تا ئیوەیش هەر ئیجوره بکێن که مه وەگەرددانەو کردمه.
ئمجا پیلاتوس له لێ پرسی: «ئێ خاسه جا تو پادشاێ؟» عیسا جواو دا: «تو ئویشێ مه پادشام. ئەڕا ئیه هاتمەسه دنیا و ئەڕا ئیه پا نامەسه ئی جهانه، تا ئەڕا ڕاسی شاێەتی بیەم. جا هەر کەس وه ڕاسی تالوق بیاشتود گوش گرێه دەنگم.»
وەوی هن زاواس، وەلێ دوس زاوا که وسێده لاێ گوش دەیده ڵێ، له شنەفتن دەنگ زاوا فره دڵخوەشەو بود. جا ئیسه شادی منیش هەر ئیجوره کامڵەو بود.
له منا نمونه بگرن، هەر ئەوجورە که مه له مەسیح نمونه گرم.
جا جور ڕوڵەیل عەزیز، له خودا نمونه بگرن.
باین چەو بوڕیمنه عیسا که بنیادنەر و کامڵکەر ئیمانمانه، که ئەڕا ئەو خوەشیه که له نوای بوی، سەلیب تاموڵ کرد و نەنگ ئەوه سوک وه حساو هاورد و ئێرنگه وه لاێ ڕاس تەخت خودا نيشتیه.
شونێگ که عیسا هەر جور نواکیش ئیمه و له جێ ئیمه، چیەسه ناو؛ هەر ئەیو که بیەسه کاهن گەوراێ ئەبەدی، له جیگەێ ملکیسدق.
چوینکه وه ئیه دەنگ کریاینه، ئەڕا ئیه که مەسیحیش ئەڕا ئیوه رەنج کیشا و نمونەێگ ئەڕادان هیشت تا پا بنینه شونه پاگەێ.
جا چوینکه مەسیح وه جەسه رەنج کیشا، خوەدان هەر وه ئەو فکره چەکدار و گورجەو بکەن، چوینکه هەر کەسێگ که وەناو جەسه رەنج کیشاس، دیتر وەگەرد گونا کارێگ نێرید و
نه ئەوه که وه مل کەسیلێگ که وه دەس ئیوه سپاریانه گەورەێ بکێن، بەڵکەم ئەڕا ڕیەنەگه نمونه بوین.