19 وه دواره وەبونەێ ئی قسیەیله دودەسەیی کەفته ناو جویلەکەیل.
ئمجا جویلەکەیل وەناو خوێان بیه دەم قاڵیان و وەتیان: «ئی پیا چوی تویەنێ جەسەێ خوەێ بيده پێمان تا بخویم؟»
جا بڕێگ له فەریسیەیل وەتن: «ئی پیا له لاێ خوداوه نیه، چوینکه یاساێ ڕوژ شەبات نیەپاریزنێد.» وەلێ بڕێگ تر وەتن: «ئێ چوی گوناکارێگ تویەنێ ئیجوره نیشانه و موجزەیلێگ بکێ؟» جا دو دەسەیی کەفته ناوێان.
مەردم شارەگه بینه دو دەسەوه؛ دەسەیگ هاتنه پشت جویلەکەیل و دەسەیگ چینه لاێ ڕەسولەیل.
ئەڕا ئیه که یەکم جار، شنەفم که وەختێ جور کلیسا گردەو بوین، دو دەسەیی کەفێه ناودان و ئیه تا ئەنازەێگ باوەڕه پێ دێرم.
ئەڕا ئیه که هێمراێ له جەسەین. وەختێ وەناودان حەسویی و مرافه هەس، ئێ نیشانەێ ئەوه نیه که له جەسەین و ڕێ رەوشتدان جور باقی ئایەمیله؟