38 عیسا هەڵوگەردێ و ئەوانه دی که وەشونێەو تیەن. وەپێان وەت: «هاینه شون چه؟» وەتن: «رەبی له کوره مێنید؟» رەبی یانێ ماموستا.
مارتا خویشکێ داشت مریەم ناو. مریەم له لاێ پاێ خوداوەند دانیشتوی وه قسیەیلی گوش دیاد.
مەردم فرەێگ وەگەرد عیسا بین. ڕوی کرده پێان و وەت:
«جا هەڵساد و کەفته ڕێ وەرەو ماڵ باوگێ، وەلێ باوگێ که وه دویرەو دیەێ دڵی ئەڕاێ سزیاد و وه دو چیه ئەڕا لاێ، گردێ باوشەو تێر ماچێ کرد.
وەختێ عیسا ڕەسیه ئەو شونه، نوڕیه بان و وەپێ وەت: «زەکا، زوی بەوه خوار چوینکه ئیمڕو باێه وه ماڵ تو بمێنم.»
ئمجا عیسا خوداوەند سەر هەڵگەردان و نوڕیه پتروس، پتروس قسیەگەێ عیسا هاورده هویر که وەتوی: «ئیمڕو وەرجه قویلەێ کەڵەشیر، سێ جار مه حاشا کەی.»
پیاێگ که دێوەگان له لێ هاتوینه دەیشت، لاڵکیه عیسا بیلێ وەگەردیەو بچود، وەلێ عیسا رەوانەێ کرد وەت:
ئەو دو شاگرده ئی قسیه شنەفتن و کەفتنه شون عیسا.
عیسا جواویان دا: «بان، دوینین.» جا چین و دین که له کوره مینێدن و ئەو ڕوژه مەننه لاێ. چوینکه ئەو وەخته نزیک سات چوار نیمەڕو بی.
نەتەنائیل جواوی دا: «ماموستا، تو کوڕ خودای! تو پادشاێ ئێسرائیلی!»
ئەوانه هاتنه ئەڕا لاێ فیلیپوس، که له مەردم شار بەیتسیدا له ناوچەێ جەلیل بی، وەپێ وەتن: «گەورەم، توایم عیسا بوینیم.»
جا عیسا هەرچەن زانستیا چه وه سەرێ تێ، چيه نوا وەپێان وەت: «مینێ کی کەین؟»
جا عیسا وه دواره له لێان پرسی: «مینێ کی کەین؟» وەتن: «عیساێ ناسری.»
یەێ شەو ئی پیا هاته ئەڕا لاێ عیسا و وەته پێ: «ماموستا، زانیمن تو ماموستاێگی که لەلاێ خوداوه هاتیدە، چوینکه کەس نیەتویەنی ئی نیشانه و موجزەیله بکێ که توی کەید، مەر ئیه که خودا وەگەردێەو بود.»
جا شاگردەگانێ هاتنه ئەڕا لاێ یەحیا، وەپێ وەتن: «ماموستا، ئەو کەسه که له ئەو لاێ چەم ئوردون وەگەرددەو بی و توی ئەڕاێ شاێەتی دای، ئێرنگه خوەێ تەعمید دەێ و گشتیەکی چنه ئەڕا لاێ.»
وه ئی وەخته، شاگردیل له عیسا کوتران کردیان و وەتیان: «ماموستا، چشتێ بخوه.»
وەختێ ئەوانه عیسا وه ئەو لاێ دەریاچەگه دینەو، وەپێ وەتن: «ماموستا، کەی هاتیدەسە ئەڕا ئێرا؟»
پتروس چیه خوار و وەپێان وەت: «من هەر ئەوەمه که مینێ کین. ئەڕا چه هاتینه؟»
جا چوینکه کل کردینه شونم، گلەی نەکردم و هاتم. ئیسه بویشنه پێم، ئەڕا چه کل کردینەسه شونم؟»