9 براێ دەستەنگ وه جیگەێ بەرزێگ که دێرێد، شانازی بکێد و
فەرمانرەواگان له بان تەختەگانیان هاورده خوار و بێ فیسیل سەربەرزەو کرد؛
وەلێ له ئیه شادمانەو نەون که روحیل له لێدان گوش تەکنن بەڵکەم شادی ئیوه وه ئیه بود که ناودان له ئاسمان نویسریاس.»
چوینکه هەر کەس خوەێ گەوراوه بکێ، بویچگەو بو، هەر کەس خوەێ بویچگەو بکێ، سەربەرزەو بود.
وەپێان وەت: «هەر کەس ئی مناڵه وه ناو منەو قەبوڵ بکێ، مه قەبوڵ کردێه؛ هەر کەیش مه قەبوڵ بکێ، ئەو کەسه قەبوڵ کردێه که مه کل کردێه. چوینکه وەناو ئیوه ئەو کەسه گەوراتره که وه گشتێ بویچگتر بود.»
ئەگەر ڕوڵەیلیم، جا میراتی خوەریش هیمن، یانێ میراتی خوەریل خودا و هاومیراتی مەسیح. وه ئی مەرجه که ئیمه وەگەرد ئەیو عەزاو بکیشیم تا ئیمەیش وەگەردیەو جەڵاڵ پەێا بکێم.
وەگەردمان جور ئایەمیل خەمبار ڕێ رەوشت کریەێ، وەئی حاڵەو هەمویشه دڵشادیم؛ وەگەردمان جور دەستەنگیل ڕێ رەوشت کریەێ، وەئیحالەو فره کەس دەوڵەمەنەو کیم؛ وەگەردمان جور کەسێگ که هویچ نێری ڕێ رەوشت کریەێ، وەئیحالەو خاون گشت چشتێگیم.
ئەڕا وه ئامانج ڕەسین تەقالا کەم، تا خەڵاتێگ وه دەس بارم که خودا ئەڕا ئەوه مه وەناو مەسیح عیسا دەنگ کردێەسه بان.
چوینکه خەتەنه کریایل ڕاسەکانی ئیمەیم که وەگەرد روح خودا، پەرەسش کەیمن و شانازیمان وه مەسیح عیساس و پشت نیەوەسیمنه جەسه،
وەلێ ئیوه نەتەوەێگ هەڵوژاریای و کاهنيلێگین که وێنەێ پادشا کاهنی کەن؛ ملەتێگ موقەدەسێگین و قەومێگین که مێلکان خود خوداین؛ تا سفەتیل بەرز ئەیو جار بێین که ئیوه له تیەریکی وەرەو نویر سەرسڕهاوەر خوەێ دەنگ کرد.
له بەرد و دەستەنگێد ئاگادارم، وەلێ دەوڵەمەنی! له بختیل ئەوانه که خوێان جویلەکە زانن وەلێ نین، بەڵکەم کەنیسەێ شەیتانن، خەوەر دێرم.