13 جا چەک خودا وه تەمامی و حساوی بکەنه وەردان، تا له ڕوژ شەڕئاشویی بتوانین بوسین، دویای وه جێ هاوردن گشت چشتێگ، بتویەنێن قورس بوسین.
جا هەمویشه هوشدان بود و دوعا بکەن تا بتویەنێن وه گشت ئی چشتیله که وی زوی هەڵکەفێ، له ئەمان بمینێن و له وەردەم کوڕ ئنسان بوسین.»
تویەمیلی که کەفنه ناو زەوی کوچگین کەسیلێگن وەختێ کەڵام شنەفن، وه شادی قەبوڵێ کەن وەلێ کەڵام وەناوێان ریشه نیەکوتێ. ئیانه زەمان کەمێ ئیمان دێرن، وەلێ له وەخت ئەزمون، له ئیمان کەفن.
شەو تەمامە و ڕوژ نزیکه. جا بان کردەوەێ تیەریکی فڕەی بیمن و زرەی نویر بکێمنه وەر.
ئەڕا ئیه که چەک شەڕ ئیمه هن ئی جهانه نیه، بەڵکەم وه هێز خوداییه که تویەناێ خاپور کردن قەڵایل هەس.
خاس ئی وەخته وه کار بوەن، چوینکه ڕوژیل خراویگه.
نێلن کەسێگ وەگەرد قسیەيل پویچ گولدان بێی، چوینکه وەبونەێ ئی چشتیلەسه که خەزەو خودا تێده سەر مناڵیل ملچەفتەوکەر.
ئەپافراس که یەکی له خوەدانەو و خزمەتکار مەسیح عیساس، سڵامدان رەسنێد. ئەوه هەمویشه وەناو دوعایلی ئەڕادان تەقالا کەی تا ئیوه جور ئایەمیلێ که بازڵەن و وه تەمامی خاترجەمن، بەردەوام بمینێن و خاست خودا وه تەمامی وەجێ بارین.
جا خوەدان بێەنه دەس خودا. لەنواێ ئبلیس بوسن که ئەوه لەلێدان دەرچود.
جا چوینکه مەسیح وه جەسه رەنج کیشا، خوەدان هەر وه ئەو فکره چەکدار و گورجەو بکەن، چوینکه هەر کەسێگ که وەناو جەسه رەنج کیشاس، دیتر وەگەرد گونا کارێگ نێرید و
وه بونەێ ئیه که قسیه مه له باوەت سەور و بەردەوام بین پارێزانیده، منیش توی له سات ئەزمونێگ که وه سەر تەمام جهان تێد تا نیشتەجێیل زەوی ئەزمون بکێد، پارێزنم.
چوینکه ڕوژ گەوراێ خەزەو ئەوانه ڕەسیه، چ کەسێگ تویەناێ وساینی هەس؟»