ئاخرسەر، ئێ برایل، هەر چشتێ که ڕاسه، هەر چشتێ که حرمەت دێرێ، هەر چشتێ که درسه، هەر چشتێ که پاکه، هەر چشتێ که بود دوسی بیاشتوین و هەر چشتێ که تاریفیه. ئەگەر چشتێ هەس که فره خاسه و ئەگەر چشتێ هەس که تیەرزێ ستایشێ بکێ، وه ئی چشتیله فکر بکێن.
هەر کەسێگ قسیه کەێد، با قسیەێ جور قسیەيل خودا بود؛ هەر کەسێگ خزمەت کەێد، وەگەرد هێزێگ که خودا وه پێ بەخشێد خزمەت بکێد، تا له گشت چشتێگ، خودا له ڕێ عیسا مەسیح جەڵاڵ پەێا بکێ. جەڵاڵ و حوکمرانی تا ئەبەد و تا ئەبەد وه ئەیو بود. ئامین.