منم ئەو نان زنەیی دەره، هەر ئەوه که له ئاسمانەو هاته خوار. ئەگەر کەسێ له ئی نانه بخوێ، تا ئەبەد زنی مینێ. نانی که من ئەڕا زنەیی جهان بەخشم، جەسەێ منه.»
من گشت ئەو پویله تاویل گردمه و تەنانەت فرەتر له هەوەجی خوەم دێرم. ئیسه که خەڵاتیلی که ئیوه هناردین له ئەپافرودیتوس تاویل گردمه، له گشت چشتێگ فره فره دێرم. خەڵاتیەگەدان هویرات خوەشبو و قوروانی قەبوڵ کریاێگه که خودا خوەشنود کەێد.
هەر ئەو عیسا مەسیحه که گیان خوەێ ئەڕا ئیمه دا تا له هەر خراوێگ ڕزگارمان بکێد و قەومێگ ئەڕا خوەێ پاکەو بکێد که هن خوەێ بون و ئەڕا کاریل خاس غیرەت بیاشتون.
چەنێ فرەتر، خوین مەسیح که له ڕێ ئەو روح ئەبەدیه خوەێ بی نەخس وه خودا پیشکەش کرد، وژدان ئیمه له کاریل وەدەرد نەخوەر پاکەو کەید تا که خزمەت خوداێ زنی بکێم!
جا واجو بی ئەو چشتیلی که یەێ نمونه له چشتیل ئاسمانی بوین وەگەرد ئی قوروانیيله پاکەو بون، وەلێ خود چشتیل ئاسمانی وەگەرد قوروانییل خاستر له ئیانه پاکەو بون.
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
جا ئیجور بەیت تازەێگ خوەنن که وەتیاد: «توی شایسەێ گردن تومارید و شایسەێ واز کردن موریلێ، ئەڕا ئیه که سەر بڕیاێد و وەگەرد خوین خوەد ڕزگاری مەردم له هەر هوز و زوان و قەوم و ملەتێگ، ئەڕا خودا سەندی؛