وەختێ پیلاتوس دی که فایده نێری و بەڵکەم خەریکه بوده ئاژاوە، ئاو تواس و دەسیل خوەێ وه نوای جەماێەتەگه شورد و وەت: «مه له خوین ئی پیا هویچ تاوانێ نێرم. خوەدان زانین!»
تەنیا لەلێدان توام که ڕێ رەوشت زنەییدان شایسەێ ئینجیل مەسیح بود تا ئیجوره، چ بام بوينمەدان و چ له ئەوره نەوم، له باوەت ئیوه بشنەفم که وەناو یەێ روح قورس وساینه و وه یەێ فکر، شان وه شان یەک ئەڕا ئیمان ئینجیل تەقالا بکێن و
وه ئی بونه، له ڕوژیگ که ئیه شنەفتیم، له دوعا کردن ئەڕادان نەوسایمەسەو، بەڵکەم له خودا توایم که ئیوه له ناسین خاست ئەیو وەناو هەر زانیاری و فام روحانی، پڕەو بوین
هوشدان بود که له گوش داین ئەوه که قسیه کەید، ڕوی هەڵونەگەردنین. چوینکه ئەگەر ئەوانه که وه ئەو کەسه که وەبان زەوی هەڕەشه داویه پێان، گوش نەتەکانن، ڕێ دەرچینێگ له موجازات پەێا نەکردن، جا ئەگەر ئیمه ئەو کەسه که له ئاسمانەو هەڕەشه دەێەپێمان ڕەد بکێم، چوی تویەنیمن له موجازاتەگەێ دەر بچیم.