14 چوینکه هەر چشتێگ که بوینرید، نویره. له ئی باوەته وەتریاس: «ئێ ئەو کەسه که خەفتیدە، له خەو هەڵس، له مردگیل زنیەو به، که مەسیح نویر خوەێ وه سەرد درەوشنێد.»
چوینکه خوداێ ئیمه دڵی پڕ له رامەته، که وه ئی بونه ڕوشنایی دەم شەوەکی له بەرزایی ئاسمانەو وه ئیمه دروشێدەو.
چوینکه ئی کوڕ منه مردوی، وه دواره زنیەو بیه؛ گوم بوی، پەێا بی! ئمجا جەشن گردن و شادی کردن.
عیسا وه دواره وەگەرد مەردم قسیه کرد و فەرمایش کرد: «منم نویر جهان. هەر کەسێگ بکەفێه شونم وەناو تیەریکی ڕێ نیەکێ، بەڵکەم نویر زنەیی دێرێد.»
تا وەختێ هامه ئی جهانه، نویر جهانم.»
چوینکه خوداوەند وەناو کتاو ئەشعەیاێ پەێخەمەر وه ئیمه ئیجوره دەستور داس که: «مه تو کردمه نویریگ ئەڕا ناجویلەکەیل، تا نجات برەسنیه ئەو پەر زەوی.“
ئەنامیل جەسەدان نیەنه دەس گونا تا بونه وەسیلەێگ ئەڕا نادرسێ، بەڵکەم جور کەسیلێ که له مەرگ وەرەو زنەیی هاتنەسەو، خوەدان بێەنه دەس خودا و ئەنامیل جەسەدان بێەنه دەس خودا تا بونه وەسیلەێگ ئەڕا سالح بوین.
بانه سەر خوەدان و دیتر گونا مەکەن؛ چوینکه بڕێگ هەن که خودا نیەناسن. ئیه ئەڕا شەرمزاریدان ئویشم.
چوینکه هەر ئەو خوداێ که فەرمایش کرد: «نویر له ناو تیەریکیەو بدرەوشێد،» نویر خوەێ وەناو دڵمان دروشان تا ڕوشنایی ئاگاداری جەڵاڵ خودا وەناو دەمچەو عیسا مەسیح، وه ئیمه بدرەوشێد.
ئیوه وەناو خەتایل و گونایلدان مردوین و
تەنانەت وەختێ که وەناو خەتایلمان مردویمن، ئیمه وەگەرد مەسیح زنیەو کرد. جا له ڕێ فیزه که نجات پەێا کردینه؛
جا ئەگەر وەگەرد مەسیح زنیەو بینه، وەشون ئەو چشتیله بون که هانه بان، ئەوره که مەسیح هەس و وه دەس ڕاس خودا نيشتیه.
جا بان تا جور ئەوباقی مەردم خەو نەکەفێه پێمانەو، بەڵکەم وه خەوەر و هوشیار بویمن.
وەلێ ئێرنگه وه ئاشکرابوین نجات دەر ئیمه مەسیح عیسا دیارداس، هەر ئەیو که له ڕێ ئینجیل، مەرگ له بین برد و ژیان و نەمری ئاشکراوه کرد.
و بانه خوێانا، له دام ئبلیس که ئیانه ئەڕا وەجێ هاوردن خاست خوەێ گیروده کردێه، دەر بچن.