وەلێ ئیمه تەنیا یە خودا دێریم، یانێ باوگ ئاسمانی، که گشت چشت له ئەیوه و ئیمه هن ئەویمنه؛ تەنیا یە خوداوەند هەس، یانێ عیسا مەسیح، که گشت چشتێگ له ڕێ ئەیو وه دی هات و ئیمه له ڕێ ئەیو هیمن.
یا چ وه یەکەو کەفتنێگ ها له بین مابەد خودا و بتیل؟ چوینکه ئیمه مابەد خوداێ زنەیمن. هەر ئەوجورە که خودا وەناو تەورات و کتاویل پەێخەمەریل فەرمایش کێ: «وەناوێان نیشتەجێ بوم و وەناوێان ڕێ کەم و مه بومه خوداێ ئەوانه و ئەوانه بونه قەوم من.»
فره بانتر له هەر فەرمانرەوایی و دەسڵات و هێز و حوکمرانی و بانتر له هەر ناوێگ که بود بنێدەێ بان هەر کەسێگ، نه تەنیا وه ئی دەوره، بەڵکەم هەرئیجورەیشه وه دورەی وەرەڕوی.