ئەگەر روح ئەیو که عیسا له مردگیل زنیەو کرد وەناودان نیشتەجێ بود، ئەیو که مەسیح عیسا له مردگیل زنیەو کرد، له ڕێ روح خوەێ که وەناودان نیشتەجێه وه جەسەیلدانیش که مرێ، زنەیی بەخشێد.
جا نه تەنیا درسکریایل خودا، بەڵکەم خوەمانیش که نەوبەر روح خودا دێریم، له ناخمانەو ئاخ هەڵکیشیم، هەر ئەو جوره که وه تاسەوه چەوەڕێ زڕکوڕی، یانێ ڕزگاری جەسەیلمانیم.
وەختێ ئیه که له بین چود، له بین نەچین کرده وەر و ئی جەسەێ که مرێ، نەمری کرده وەر، ئمجا ئەو کەڵام نویسریایه تێیده دی که ئویشێ: «سەرکەفتن، مەرگ وه تەمامی قویرت داس.»
جا وه گومان ئیوه کەسێگ که کوڕ خودا پاوڵا کردێه و خوین پەێمانێگیش که وه ئەوه تەقدیس بویه، ناپاک ژماردیه و وه روح پڕ له فیز خودا، بی حرمەتی کردێه، چەنێ فرەتر شایسەێ موجازاتێگ سەختتر بود؟