ئەڕا ئیه که من له لاێ ئەوه شانازی وەپێدان کردم و ئیوه مه شەرمزارەو نەکردین، بەڵکەم هەر ئەوجورە که هەر چی وەپێدان وەتیم درس بی، مالوم بی که شانازیمان له لاێ تیتوسەو درس بیه.
جا چوینکه ئیجور هەور فره گەوراێگ له شاێەتیل دەورەمان کردنه، باین هەر بار و هەر گوناێگ که ئیجوره سەخت لچکێده پێمانەو، له خوەمان دویرەو بکێم و باین تا وەگەرد بەردەوام بوین له موسابقەێگ که له نوامان نریاس، بدەویم.
وەلێ نسیو زاورچیەیل و بی ئیمانیل و قیزهاوەریل و ئایەم کوشیل و خێزیل و جادوکەریل و بتپەرەسیل و گشت دروزنیل، دەریاچەێ گڕان وه ئاگر و گوگرده. ئیه مەرگ دویمه.»