14 وه ئی بونه، لەنواێ ئەو باوگ ئاسمانیه زرانی نەمه زەوی که
ئمجا وه ئەنازەێ فڕه داین کوچگی له لێان دویرەو کەفت و زرانی دا زەوی، وه ئیجوره دوعا کرد:
وەختێ قسیەیلی تەمام کرد، وەگەرد گشتێان زرانی دا و دوعا کرد.
وەختێ ماوەێ مەننمان وه ئەوره تەمام بی، کەفتیمنه ڕێ. شاگردیل گشتێان وەگەرد ژن و مناڵیلیان تا دەیشت شار وەگەردمان هاتن. وه لیوەێ دەریا زرانی دایمن و دوعا کردیم.
ئمجا زرانی دا و وه دەنگ بەرز کردی هاوار: «خوداوەندا، ئی گوناێانه مەنویسه پاێان.» ئیه وەت و گیان سپارد.
پتروس گشتێان له وتاخ کرده دەیشت و زرانی دا، دوعا کرد. ئمجا ڕوی کرده جنازەگه و وەت: «تابیتا، هەڵسه پا!» تابیتا چەویلی واز کرد و وەختێ پتروس دی، دانیشت.
پڕ بمارکه خودا، باوگ خوداوەند ئیمه عیسا مەسیح، که ئیمه وەناو مەسیح وه هەر بەەرکەت روحانی له شونیل ئاسمانی بەەرکەتدارەو کردێه.
هەر بنەماڵەێگ وەناو ئاسمان و له بان زەوی، ناو خوەێ له ئەیو گری،
تا وه ناو عیسا هەر زرانیێگ بچەمێدەو وەناو ئاسمان، وه بان زەوی وه ژێر زەوی،