17 ئەیو هات و مزگانی ئاشتی و سڵامەتی وه ئیوه که دویر بین و وه ئەوانه که نزیک بین، جار دا.
ئەگەر ئەو ماڵه شایسه بود، بەرەکەت سڵامەگەدان تێدە ملێانەو وەلێ ئەگەر شایسه نەون بەرەکەت سڵامەگەدان تێدەو ئەڕا خوەدان.
«وه یا کام ژنه که ده سکەێ نقره بیاشتود و وەختێ یەکی وه ئەوانه گوم بود، چراخێگ ڕوشن نەکێد و ماڵەگه گزێ نێید و تا نوینیدیەو دەس له وشکانن هەڵنەگرێ؟
«جەڵاڵ ئەڕا خودا وه ئاسمان بەرز و ئاشتی و سڵامەتی ئەڕا مەردمیلێگ که وەبان زەوی، خودا وه لێان خوەشنوده!»
ئیوه ئەو پێخامه زانین که خودا ئەڕا قەوم ئێسرائیل کل کرد، له ڕێ عیسا مەسیح که خوداوەند گشته، مزگانی ئاشتی و سڵامەتی جار دا.
چوینکه ئی واده ئەڕا ئیوه و مناڵیلدان و گشت ئەوانەسه که له خودا دویرن، یانێ هەر کەس که خوداوەند خوداێ ئیمه چڕێدێ.»
ئێ چوی کەسێگ بچڕن که ئیمانه پێ ناوردنه؟ چوی وه کەسێگ ئیمان بارن که هویچ وەخت له باوەتێەو نەشنەفتنه؟ چوی بشنەفن، بی ئیه که کەسێگ ئەڕاێان بانگەوازی بکێ؟
جا وەخاتر ئیه که له ڕێ ئیمان سالحان وه حساو هاتیمنه، له ڕێ خوداوەندمان عیسا مەسیح وەگەرد خودا ئاشتی و سڵامەتی دێریم.
جا سەفیریل مەسیحیم، وه لەونی که خودا له زوان ئیمه ئەڕا ئاشتی دەنگدان کێ. ئیمه لەلاێ مەسیحەو لاڵکیمنه پێدانەو که وەگەرد خودا ئاشتی بکێن.
هەڵبەت ئەگەر گومان بکێم که ئیوه له باوەت ئەیو شنەفتینه و وه پێ ئەو ڕاسیه که ها ناو عیسا، وەناو ئەیو تالیم گردین.