4 وەختێ مەسیح که زنەیی ئیوەس، ئاشکرا بود، ئەو وەخته ئیوەیش وەگەرد ئەیو وەناو جەڵاڵ ئاشکرا بین.
ئمجا ئایەمیل سالح وەناو پادشایی باوگێان، جور خوەر درەوشیەنەو. هەر کەس گوش شنەوا دێرێ بشنەفێ.
ڕوژ هاتنەوەێ کوڕ ئنسانیش هەر ئیجوره بود.
عیسا وەپێ وەت: «قیامەت و زنەیی منم. هەر کەس وه من ئیمان بارێ، تەنانەت ئەگەر بمریدیش، زنیەو بود.
ئمجا که چیم و شونێگ ئەڕادان گورجەو کردم، وەدواره تیەمەو بەمەدانه ئەڕا لاێ خوەم، تا ئەو شونه که مه هەم ئیوەیش بوین.
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
باوگه، توام ئەوانه که دایدەسه پێم له هەر کوره بوم وەگەردمەو بون، تا جەڵاڵ مه بوینن، هەر ئەو جەڵاڵێگ که دایدەسه پێم؛ چوینکه وەرجه دامەزرانن جهان دوسم داشتی.
وەلێ ئیانه نویسریاس تا ئیمان بارین که عیسا هەر ئەو مەسیح واده دریایه، کوڕ خودا، تا که وه ئی ئیمانه، وه ناو ئەیو زنەیی بیاشتون.
ئیوه سەرچاوەی ژیان که خودا وەناو مردگیل زنیەو کرد، کوشتین. ئیمه شاێەت ئی هەڵکەفتیمنه.
چوینکه من فکر کەم، رەنجیل هەر ئی زەمانه وەگەرد جەڵاڵی که تواێ ئەڕامان ئاشکراوه بود، نیود بەراوردێ کرد.
چوینکه گشت درسکریایل خودا وه تاسەێ تەمام چەوەڕێن تا کوڕیل خودا ئاشکراوه بون.
وه لەونی که ئیوه له هویچ خەڵاتیێگ بی نسیو نين، هەر وەئەو حاڵه که چەوەڕێ ئاشکرا بوین خوداوەندمان عیسا مەسیحین.
وەناو زەلیلی کالیەد، وەناو جەڵاڵ زنیەو بود. وەناو بی هازی کالیەد، وەناو هێز زنیەو بود.
چوینکه ورده بەرد و گوزەراێ ئیمه جەڵاڵێگ ئەبەدی ئەڕامان گورجەو کێ که نیود وەگەرد هویچ بەردێگ بەراوردێ بکی.
وەگەرد مەسیحەو وه سەلیب کیشریامه. دیتر مه نیم که زنەیی کەم، بەڵکەم مەسیحه که وەناو منەو زنەیی کەی؛ ئێرنگه زنەیی که له جەسەوه کەم، وەگەرد ئیمان وه کوڕ خوداس که مابەتم کرد و گیان خوەێ ئەڕا مه دا.
ئەیو وه هێزێ که تویەناێ ئەوه دەێەپێ تا گشت چشتێگ وه فەرمان خوەێ دەر بارێد، جەسەێ سوکمان که له بین چود گویڕنیدەو تا وه شێوەێ جەسەێ پڕ جەڵاڵ ئەیو دەر باێ.
جا ئیمه که زنیمن و باقی مەنیمنه، وەگەرد ئەوانه وەرەو ناو هەوریل کیشیمنه بان تا وەناو هەواوه خوداوەند بوینیم، وەئیجوره هەمویشه هایمنه گەرد خوداوەندەو.
که ئی حوکمه تا وەخت ئاشکرابوین خوداوەندمان عیسا مەسیح، بی لەک و پێس و دویر له هەر سەرزەنشتێگ هەڵبگرێ،
له پولوس، که وه خاست خودا و وه بونەێ وادەێ ژیانێگ که وەناو مەسیح عیسا پەێا بود، ڕەسول مەسیح عیساس،
ئێرنگه تاج سالح بوین ئەڕام گورجه، تاجێگ که خوداوەند، ئەو داوەر دادپەروەره، له ئەو ڕوژه بەخشیده پێم، نه تەنیا وه مه، بەڵکەم وه گشت ئەوانه که تاسەێ ئاشکرابوینی، داشتنه.
چەوەڕێ ئەو ئمید بمارکمانه بویمن یانێ ئاشکرا بوین جەڵاڵ خوداێ گەورامان و نجات دەر ئیمه عیسا مەسیح.
مەسیحیش لەشون ئەوه که یەێ جار قوروانی بی تا گونایل قێر فرەێگ بگرێده سەر شانێ، دویم جار ئاشکراوه بود، نه ئەڕا پەرچەو کردن گونا، بەڵکەم تا ئەوانه که وه تاسەوه چەوەڕێ ئەوەن، نجات بێید.
جا فکر خوەدان ئەڕا کار گورجەو بکەن، هوشیار بوین و ئمید خوەدان یەسەره بنەنه مل فیزێگ که له وەخت ئاشکرابوین عیسا مەسیح وه پێدان بەخشریەد.
وەختێگ گەورەێ شوانیل ئاشکرا بود، تاج جەڵاڵێگ که له بین نیەچود، گرین.
جا ئێرنگه، ئێ ڕوڵەیل ورد، وەناو ئەیو نیشتەجێ بوین تا وەخت ئاشکرا بوینی دڵنیا بیمن و وەخت هاتنێ، وه لاێ شەرمزار نویمن.
ئێ عەزیزەیل، ئێرنگه ڕوڵەیل خودایم، هێمراێ ئاشکرا نویه بویمنه چه. وەلێ زانیمن وەختێ ئەیو ئاشکرا بود بویمنه وێنەێ ئەیو، چوینکه ئەیو هەر ئەوجورە که هەس، دوینیمنێ.
ئەوه که کوڕ بیاشتود، ژیان دێرێ و ئەوه که کوڕ خودا نیاشتود، ژیان نێری.
وه ئەیو که تویەناس ئیوه له کەفتن بپارێزنێ و وه لاێ پڕ جەڵاڵ خوەێ بی نەخس و نیقەڵتوز له خوەشی فره گەوراێگ گورجەو بکێد،
«هەرکەسێگ گوش دێرێد بشنەفێد که روح خودا وه کلیسایل چه ئویشێد. هەر کەسێگ بوێدەو، وه پێ ئجازەێ خواردن له دار زنەیی بەخشم که ها ناو بەهیشت خودا.
ئەو وەخته فریشتەگه چەم ئاو ژیان نیشانم دا که هەر جور بلور بریقەێ هاتیاد و له تەخت خودا و تەخت وەرکەگه کەفتویه ڕێ و
خوەش وه حاڵ ئەوانه که بەتیەگەێ خوێان شورن تا حەق دەس پەێا کردن وه دار ژیان بیاشتوین و تا بتویەنن له دەروازەێیلەو بچنه ناو شار.