8 ئاگادار بوین کەسێگ ئیوه وەگەرد فەلسەفه و فریو پویچ گیرودەدان نەکەید، که وه پێ نەریت ئایەمیل و بیروڕایل سەرەتایی ئی جهانەسه، نه وه پێ مەسیح.
هوشدانه مەردمەو بود، چوینکه ئەوانه دەنەدانه دەس دادگایل و وەناو کەنیسەگانیان قەمچیدان دەن.
عیسا وەپێان وەت: «هوشدان بود، له خەویرترش فەریسییل و سەدوقییل دویرێ بکەن.»
«هوشدانه پەێخەمەریل دروەکانی بود. ئەوانه وەناو پوس مێەگان تیەنه ئەڕا لادان، وەلێ وه ناوەو گورگێل دڕنەێگن.
بڕێگ له فیلسوفیل فرقەیل ئپیکوری و ڕەواقییش وەگەردیەو باس کردیان. بڕێگیان وەتیان: «ئی وڕاوەکەره چه تواێ بویشی؟» بڕێگتریان وەتیان: «دیاره بانگەوازی ئەڕا خودایل بێگانه کەێ.» چوینکه پولوس، مزگانی عیسا و زنیەو بوین مردگیل دیاده پێان.
وەختێ له باوەت زنیەو بوین مردگیل شنەفتن، بڕێگ بزگەخەنه دان، وەلێ بڕێگتر وەتن: «یەێ جارتر توایم لێ باوەته له لێد بشنەفیم.»
ئێ برایل، لاڵکمه پێدان تا هوشدانه ئەوانه بود که بایس جیاوازین و نوا ڕێەگەدان گرن و وه نوای تالیمی که ئیوه گردينه، وسن؛ له ئەوانه دویرەو بگرن،
ئمجا ئەوه که گومان کێ ها سەرپاوه، هوشێ بود که نەکەفێ!
وەلێ هوشدان بود که ئی حەقدانه، نوده کوچگیگ وه نوای پاێ بی هازیل.
ئیمه هەر باسێگ و هەر گومان قوڕات قویگ که وەنواێ ماریفەت خودا وسێد له بین بیمن و هەر فکرێگ ئەڕا گوش تەکانن له مەسیح وه بەن کیشیم و
وەناو جویلەکایەتی له قێر فرەێگ له هاوسن ساڵیلم له ناو قەومەگەم کەفتویمه نوا و فره وه غیرەت بیم تا که نەریتیل باوگ و باپیریلم وه جێ بارم.
ئیمەیش هەر و ئیجوره: تا وەختێ که ورد بیمن، خوڵام بیروڕایل سەرەتایی ئی جهانه بیمن.
وەلێ ئێرنگه که خودا ناسین، یا خاستر بویشم، خودا ئیوه ناسێد، ئێ چوی تویەنین یەێ جارتر هەڵوگەردینه وەرەو بیروڕایل سەرەتایی بی هاز ئی جهانه که هویچ نیەتیەرزی؟ ئێ یەێ جارتر تواین بوینه خوڵام ئیانه؟
وەلێ ئەگەر قەپ بکێنه یەکترەکی و یەکان قویرت بێین، هوشدان بود که وه دەس یەکترەکی له بین نەچین.
یەێ وەختێگ وەناو ئەوانه زنەیی کردیاین، ئەوسا که کەفتوینه شون ڕێ رەوشت ئی جهان و سەروک هێز هەوا، یانێ ئبلیس، هەر ئەو روحه که ئێرنگه وەناو کوڕیل ملچەفتەوکەر کار کەی.
وەلێ ئیوه مەسیح وه ئیجوره یاێ نەگردین،
نێلن کەسێگ وەگەرد قسیەيل پویچ گولدان بێی، چوینکه وەبونەێ ئی چشتیلەسه که خەزەو خودا تێده سەر مناڵیل ملچەفتەوکەر.
له ئەو گەماڵیله دویرەو بگرن، له ئەوانه که کارێان شەڕئاشویه، دویرەو بگرن! له ئەو کەسیلێ که ئەڕا خەتەنه، جەسه بڕن دویرەو بگرن!
مێیلن کەسێگ که پامل سوکەو کردن جەسه و پەرەسین فریشتەیله، ڕەددان بکەید. ئیجور کەسێگ سەر خوەێ گەرم چشتیلی کەید که وەناو رویایلی دیه و فکر دنیایی ئەوه وه هویچ پەتی، قوزی کردێه.
ئەگەر وەگەرد مەسیح له باوەت بیروڕایل سەرەتایی ئی جهانه مردینه، ئەڕا هەر جور کەسیلێ که چماێ هێمراێ هن ئی دنیان، گوش له دەستوریلێگ تەکنین، دەستوریلێگ که ئویشێ:
ئیانه گشتێ له باوەت ئەو چشتیلیەسه که وه وەسلەێ وه کار بردن، له بین چن و له بان حوکمیل و تالیمیل بەشەری نریانەسه پاوه.
وه ڕاسی وەختێ باس ئی شەریعەت دەسەڵوەسه و سوکەو کردن جەسه و سەختی داین وه جەسه کریەد؛ شێوەێ زانیاری وه خوەێ گرید، وەلێ ئی دەستوریله له ئیه که بتوان نوای هەوا و هەوەسیل جەسه بگرن، کارێگ له دەسێان نیەتێی.
ئێ تیموتاوس، ئەمانەتێگ که وه پێد سپاریاس، بپارێزن. له قسیەیل مفت دنیایی و فکریل خەڵافێگ که وه درو، ناوێ نانەسه ماریفەت، دویرەو بگر؛
وەلێ ئەوانه که کارێان شەڕئاشویه و فێڵبازن وەناو خراوی چنه نوا؛ گول دەن و گول خوەن.
وەگەرد تالیمیل جورواجور و عەڵاجوی له ڕێ دەر نەچین؛ چوینکه خاسه که دڵ ئنسان له فیز وەقەوەتەو بود، نه له خواردەمەنیێلێ که ئەڕا کەسیلێگ که خوێان وەقفێ کردنه، هویچ نەفێگ نیاشتیه.
ئێ برایل، ئاگادار بون که نەخواێ کەسێگ له لێدان دڵ شەڕئاشو و بی ئیمان بێاشتود که ئیوه له ڕێ خوداێ زنی چەفتەو بکێ.
چوینکه زانين که له ڕێ رەوشت زنەیی پویچێگ که له باوگیلدان وه میراتی بردوین، ڕزگاریدان سەنریاس، نه وه چشتیلی که له بین چود هەر جور نقره یا تەڵا،
جا ئیوه ئێ عەزیزەیل، ئێرنگه که وه نواوه ئی چشتیله زانين، هوشدان بود نەخواێ وه خەتای مەردم نادرس له ڕێ دەر بچین و بەردەوامیدان له دەس بیەین،
هوشدانه خوەدانەو بود، نەکێ ئەو چشته که ئەڕاێ زامەت کیشایمنه وه دەس بێید، بەڵکەم پاداشێگ کامڵ بگرن.