5 وەختێ حەنانیا ئی قسیەيله شنەفت، دا لک زەویا و مرد! گشت ئەوانه که ئیه شنەفتن ترس گەوراێگ کەفته کوڵیان.
ئەوەسه، بزان دەس خوداوەند وه زد تونه. ئێرنگه کور بوید و نیەتویەنی تا ماوەێگ خوەر بوینێد.» هەر ئەو ئانه، تەم و تیەریکی گردەێ وەر و خڕ خواردیاد و مینێ یەکیگ کردیاد تا دەسێ بگرێ و ڕێەگه نیشانی بێی.
گشتیەکی له ناخەو سەریان سڕ مەنوی، چوینکه چشتیل ئەڵاجوی و نیشانەیل فرەێگ وه دەس ڕەسولەیل هاتیاده دی.
هویچکەس له ئەوباقی مەردم جرئەت نەکردیا بچوده ئەڕا لاێان، وەلێ مەردم، فره حرمەتیان گردیان.
کامێان پەسەندانه؟ وه کوتەک بامه ئەڕا لادان یا وه مابەت و روحێگ دڵنەرم؟
هەر وه ئی بونه، چوینکه خوەم له لادان نیم ئی چشتیله ئەڕادان نویسم، تا وەختێگ هاتمه ئەڕا لادان، ناچار نەوم دەسڵات خوەم وه تونی وه کار بوەم، ئەو دەسڵاته که خوداوەند بەخشیەسه پێم نه ئەڕا خاپور کردن، بەڵکەم ئەڕا بنیاد ناینه.
مه وەختێگ ئەڕا دویم جار سەر دامه لێدان، کەسیلێ که له جاران گونا کردوین، هەر ئیجوریشه وه هەر کەسێگتر هەڕەشه کردم و ئێرنگەیش که لەلادانەو نیم وەدواره هەڕەشه کەم که وەختێ بامه ئەڕا لادان، وه کەسێگ ئاسان نیەگرم.
ئەڕا ئیه که بوينن که ئی خەم و خوسەێگ که ئەڕا خوداس چ تاسەیلێ وەناودان وه دی هاوردێه: چ تاسەێگ که بیتاوانیدان نیشان بێی، چ توڕەیێگ، چ زاورچینێگ، چ حەسرەتێگ، چ غیرەتێگ، چ ئەدەو کردنێگ. ئیوه خاس نیشاین داینه که له هەر باوەته بیتاوانین.
هەر ئەو ساته، زەویه لەرزەێگ گەورا هەڵکەفت و ده یەکی شارەگه ڕمیاد و هەفت هەزار نەفەر وه ناو زەوی لەرزەگه کوشریان و ئەوانه که مەنوینەو فره رخێان چی و خوداێ ئاسمان جەڵاڵ دان.
ئەگەر کەسێگ بتواێ زەرەرێگ وه پێان برەسنێ، ئاگر له دەمیانەو بڵێزه کیشێد و دشمەنیلیش سزنێد و کەێده خوڵەکەو. ئەگەر کەسێگ بتواێ زەرەر وە پێان برەسنێد، وه ئیجوره باێه بکوشرێی.