1 یەێ ڕوژ، سات سێ نیمەڕو که وەخت دوعا بی، پتروس و یوحەنا چیانه ئەڕا مابەد.
وەشون شەش ڕوژ، عیسا، پتروس و یاقوب و یوحەناێ براێ وەگەرد خوەێ برد ئەڕا بان کویەێ بەرزێگ تا وه ئەوره تەنیا بون.
ئمجا عیسا، پتروس و دو کوڕەگەێ زبدی وەگەرد خوەێ برد. عیسا خەمبار و پەشێو بی،
وه سات دوانزەێ نیمەڕو تا سات سێ دویای نیمەڕو، تیەریکی، گشت ئەو وڵاته گرده وەر.
وه زەمان سزانن بوخور، گشت جەماێەت وه دەیشت، خەریک دوعا کردن بین.
«دو نەفەر چینه ئەڕا مابەد خوداوەند تا دوعا بکەن، یەکیگێان له زانایل فرقەێ فەریسی، ئەواکه باجگر.
عیسا، پتروس و یوحەنا کل کرد، وەت: «بچن نان ئێواره پسەخ ئەڕامان گورجەو بکەن تا بخوەیمن.»
یەێسەر وەناو مابەد بوین و سپاس و ستایش خودا کردیان.
جا ئەو شاگرده که عیسا دوسی داشت، وه پتروس وەت: «ئیه خوداوەنده!» وەختێ شەمعون پتروس شنەفت که خوداوەنده، هەر ئەو ئانه دڵنگەگەێ پێچاده دەور خوەێ، چوینکه ڕویتەو بوی، جا خوەێ خسته ناو دەریاچەگه.
یەێ ڕوژ نزیک سات سێ دویانیمەڕو ئاشکرا وەناو رویا دی که فریشتەێ خودا هاته لاێ وەپێ وەت: «ئێ کورنلیوس!»
کورنلیوس وەت: «چوار ڕوژ پێش هەر ئی وەخته، نزیک سات سێ نیمەڕو، له ماڵ خوەم خەریک دوعا بیم. که لەناکاوه پیاێگ وه دڵنگێگ نویرانی وه نوام وساد و
جا هەر ڕوژ، یەێ دڵ وەناو مابەد گردەو بویان، وەناو ماڵيل خوێانیش نان لەت کردیان و وه خوەشی و دڵپاکی وه یەکەو نان خواردیان و
وەختێ پیاگه دی که پتروس و یوحەنا توان بچنه ناو مابەد، داواێ سەدەقه لەلێان کرد.
پتروس و یوحەنا چەو بڕینه پێ؛ پتروس وەت: «بنوڕه پێمانەو!»
وەختێ ئەوانه ئازای پتروس و یوحەنا دین و زانستن که ئایەمیل نەخوەنریای و سادەێگن، سەریان سڕ مەن و زانستن که وەرجەوە هاوڕێیل عیسا بینه.
ئمجا یەکیگ هات و وەپێان وەت: «بنوڕن! ئەو پیاێله که خستوینێانه زندان، ئێرنگه وسانەسه ناو مابەد و مەردم تالیم دەن.»
وەختێ ڕەسولەگان وەناو ئورشەلیم شنەفتن که سامریەگان کەڵام خودا قەبوڵ کردنه، پتروس و یوحەنا کل کردنه ئەڕا لاێان.
جا وەختێگ یاقوب و کیفا و یوحەنا که چماێ کوڵەکەیل کلیسان، فیزێگ که نسیو مه بوی دین، دەس دوسی وەگەرد من و بەرنابا دان تا ئیمه بچیمنه ئەڕا لاێ ناجویلەکەیل و ئەوانیش بچنه ئەڕا لاێ خەتەنه کریایل.