9 «وەلێ ئەڕا دویم جار دەنگێگ له ئاسمانەو جواو دا: ”ئەو چشته که خودا پاکێ کردێه، تو نەبایه بویشی پێسه.“
ئەیو وەناو ئیمه و ئەوانه هویچ جیاوازێگ نەنا، بەڵکەم وه ئیمان، دڵیلێان پاکەو کرد.
ئەڕا ئیه که له ڕێ کەڵام خودا و دوعا پاکەو بود.
جا وەپێان وەت: «ئیوه زانین که ڕەوا نیه جویلەکەێگ وەگەرد کەسیلێگ که له یەێ ملەتێگترن هات بچو بکێ یا بچوده ماڵیان. وەلێ خودا وەپێم نیشان داس که وه هویچکەس نویشم حەرام یا ناپاک.
دویم جار دەنگێگ هات که «ئەو چشته خودا پاکێ کردێه، تو نەبایه بویشی پێسه!»
چوینکه وەناو دڵی ڕێ پەێا نيەکێ، بەڵکەم چوده ناو زگێ و چوده دەیشت.» عیسا وەگەرد ئی قسیه جار دا که گشت خواردەمەنیەگان پاکن.
«وەلێ مه وەتم: ”نەخیر، خوداوەند، چوینکه هەراێهەر دەمه قێ چشت حەرام یا ناپاک نیامه.“
ئی کاره سێ جار هەڵکەفت؛ ئمجا گشت ئەو چشتیله بڕیاده ئاسمان.