8 «وەلێ مه وەتم: ”نەخیر، خوداوەند، چوینکه هەراێهەر دەمه قێ چشت حەرام یا ناپاک نیامه.“
ئەوانه دین قێرێ له شاگردەگانێ وەگەرد دەسیل ناپاک، یانێ نەشوریای، نان خوەن.
جا دەنگێگ ڕەسیه گوشم که وەتیا: ”پتروس، هەڵس، سەر بوڕ و بخوه.“
«وەلێ ئەڕا دویم جار دەنگێگ له ئاسمانەو جواو دا: ”ئەو چشته که خودا پاکێ کردێه، تو نەبایه بویشی پێسه.“
من وەناو خوداوەند عیسا زانم و قانێ بیمه که هویچ چشتێگ وه خوێەو ناپاک نیه. وەلێ ئەگەر کەسێگ فکر کەێد که ئەوه ناپاکه، ئەڕاێ ناپاکەو بود.
ئەڕا ئیه که شوی بی ئیمان وه بونەێ هاوسەرەگەێ پاکەو بود جا ژن بی ئیمان وه بونەێ شویەگەێ. ئەگەر نه، مناڵیلدان ناپاکەو بویان؛ وەلێ ئیجوره نیه، بەڵکەم ئەوانه پاکن.