6 جا وەختێ وه دەور یەکەو گردەو بوین، له لێ پرسین: «خوداوەندا، وه ئی زەمانەسه که پادشایی وه ئێسرائیل تیەرێدیەو؟»
عیسا جواو دا: «ئیه درسه که یەکم جار ئەلیاس تێ و گشت چشتێگ جور جارانێ ڕیکڕاس کەی.
عیسا وه ژنەگه وەت: «چه تواێ؟» وەت: «بویش ئی دو گله کوڕمه وەناو پادشایی تو، یەکیگێان وه لاێ ڕاسد و ئەواکه وه لاێ چەپدەو دانیشن.»
وەختێ وەبان کویەێ زیتون دانیشتوی، شاگردەگانێ وه تەنیایی هاتنه ئەڕا لاێ، وەتن: «وەپێمان بویش ئی هەڵکەفتیله کەی ڕوی دەێد و نیشانەێ هاتند و ئاخر ئی دەوره چەس؟»
عیسا جواو دا: «ئیه درسه که یەکم جار ئەلیاس تێ تا گشت چشتێگ جور جارانێ ڕیکڕاس بکێ. وەلێ ئەڕا له باوەت کوڕ ئنسان نویساس که باێه رەنج فرەێگ بکیشێ و سوکەو بکرێی؟
عیسا وه جواو زانایل فرقەێ فەریسی که پرسوین پادشایی خودا کەی تێی، وەت: «هاتن پادشایی خودا نیەتویەنی وه نوڕین بوینیدێ،
ئەو وەخته که مەردم داشتن گوش دیانه لێ، عیسا وه قسیەیل خوەێ بەردەوام بی و مەسلەتیگ هاورد، چوینکه نزیک شار ئورشەلیم بوی و مەردم گومان کردیان پادشایی خودا هەر ئیسه ئاشکرا بود.
جا هەر ئەوجورە که باوگم پادشایێگ وه من داس، منیش دەمەێ پێدان،
وەختێ پتروس ئەوه دی، له عیسا پرسی: «ئی خوداوەند، چه وه سەر ئیه تێید؟»