1 له کتاو یەکم ئێ تئوفیلوس مه له باوەت گشت کاریلێ که عیسا دەس وه ئەنجام و تالیم داینێ دا، نویسامه
کوریل دوینن، شەلەگان ڕێ کەن، جوزامیەگان شەفا گرن، کەڕیل شنەفن، مردگیل زنیەو بون و وه کەمدەسیل خەوەر خوەش دریەد.
وەشون ماوەێ، ژنەگەیشێ ئلیزابت زگێ پڕ بی و پەنج مانگ، خوەێ له مەردم شاردەو.
منیش که له سەرەتاوه وه گشت چشتێگ وردەو بویمه، ئیجوره سەلاح دیم که ئەوانه گله وه گله ئەڕادان بنویسم تئوفیلوس پایەبەرز،
خوڵامەگه وەت: ”گەورەم، دەستورد ئەنجام دام، وەلێ هێمراێ جا هەس.“
عیسا پرسی: «چ چشتێ؟» وەتن: «ئەو چشته که وه سەر عیساێ ناسری هات. ئەوه پەێخەمەری بی که وه پێشگاێ خودا و له لاێ گشت مەردم، کردەوه و قسیەیلی وه تویەنا بی.
عیسا نزیک سی ساڵ داشت که خزمەتەگەی شرو کرد. وه گومان مەردم ئەوه کوڕ یوسف بی، یوسف کوڕ هلی،
«ئێ پیاێل ئێسرائیل، ئی قسیەیلمه بشنەفن: هەر ئەوجورە که خوەدان زانین، عیساێ ناسری پیاێگ بی که خودا وەگەرد موجزەیل و کاریل ئەڵاجوی و نیشانەیلێ که خودا وه دەس ئەیو وه ناودان وەجێ هاورد، وه ڕاس بوینی شاێەتی داس.