2 ئێ عەزیز، دوعا کەم که له هەر لاێگەو بەختەوەر بوید و لەشد ساق بود، هەر ئەوجورە که گیاندیش بەختەوەره.
وەلێ وەختێ عیسا ئیه شنەفت، فەرمایش کرد: «نەخوەشیلن که هەوەجیان کەفێه تەبیب، نه ئایەمیل ساق.
وه ڕاسی که نەخوەش بی و تەنانەت نزیک بی بمرێ. وەلێ خودا بەزیێ هاته پێ، نه تەنیا وه ئەوه، بەڵکەم وە منیش، تا نەخواێ خەمێگتر باێده مل خەمم.
هویچکام له ئیوه تەنیا وه فکر قازانج خوەێ نود، بەڵکەم وه فکر قازانج ئەو باقی مەردمیش بود.
ئێ برایل، ئیمه باێه هەمویشه وەبونەێ ئیوه سپاس خودا بکێم و درسیشێ هەر ئیەسه، چوینکه ئیمان ئیوه فره فره گەوراوه بود و مابەت هەر کامدان وه یەکترەکی فرەوه بود.
وەلێ ئێ برایل که عەزیز خوداوەندین، ئیمه باێه هەمویشه وەخاتر ئیوه سپاس خودا بکێم، چوینکه خودا ئیوه جور نەوبەر هەڵوژارد تا وه وەسلەێ کار تەقدیسکەر روح خودا و ئیمان وه ڕاسی، نجات پەێا بکێن.
وەلێ گرنگتر له گشتێ، ئێ برایلم، قەسەم مەخوەن؛ نه وه ئاسمان، نه وه زەوی و نه وه هویچ چشتێگ تر. بەڵکەم بیلێن ’بەڵێ‘ ئیوه هەر ئەو بەڵێ بود و ’نەی‘ ئیوه هەر ئەو نه، نەخواێ ماکوم بوین.
گرنگتر له گشتێ، یەکترەکی وه گیان و دڵ مابەت بکێن، چوینکه مابەت، گونایل فرەێگ داپوشنێ.
بەڵکەم وەناو فیز و ناسین خوداوەند و نجات دەر ئیمه عیسا مەسیح، گەوراوه بین. وه ئەیو له ئێرنگه تا ئەبەد و تا ئەبەد جەڵاڵ بود! ئامین.
له من شێخ، وه گایوس عەزیز که وەناو ڕاسی دوسی دێرم.
له بەرد و دەستەنگێد ئاگادارم، وەلێ دەوڵەمەنی! له بختیل ئەوانه که خوێان جویلەکە زانن وەلێ نین، بەڵکەم کەنیسەێ شەیتانن، خەوەر دێرم.