جا نه تەنیا درسکریایل خودا، بەڵکەم خوەمانیش که نەوبەر روح خودا دێریم، له ناخمانەو ئاخ هەڵکیشیم، هەر ئەو جوره که وه تاسەوه چەوەڕێ زڕکوڕی، یانێ ڕزگاری جەسەیلمانیم.
هەر کەس موسابقه دەێ، وەناو گشت چشتێگ سەختی دەێه خوەێ. ئەوانه ئیجوره کەن تا تاج گوڵیگ که له بین چود، وه دەس بارن؛ وەلێ ئیمه ئیجوره کيمن تا تاجێگ که له بین نیەچود وه دەس باریم.
وه بونەێ ئیەسه که ئیجوره رەنج کیشم، وەلێ شەرمزار نیم، ئەڕا ئیه که زانم وه چ کەسێگ ئیمان هاوردمه و دڵنیام که ئەیو تویەناس ئەمانەتەگەم تا وەئەو ڕوژه بپارێزنێد.
مەسیحیش لەشون ئەوه که یەێ جار قوروانی بی تا گونایل قێر فرەێگ بگرێده سەر شانێ، دویم جار ئاشکراوه بود، نه ئەڕا پەرچەو کردن گونا، بەڵکەم تا ئەوانه که وه تاسەوه چەوەڕێ ئەوەن، نجات بێید.
له رەنجێگ که ڕوی کیه پێد، ڕخد نەچود. بنوڕ، ئبلیس تواێ بڕێگ لەلێدان بخێده زندان تا ئەزموندان بکێد و ده ڕوژ بەرد کیشێد. وەلێ تا وه مەرگ وەفادار بمێن که مه تاج زنەیی بەخشمه پێد.