ئاخرسەر، ئێ برایل، هەر چشتێ که ڕاسه، هەر چشتێ که حرمەت دێرێ، هەر چشتێ که درسه، هەر چشتێ که پاکه، هەر چشتێ که بود دوسی بیاشتوین و هەر چشتێ که تاریفیه. ئەگەر چشتێ هەس که فره خاسه و ئەگەر چشتێ هەس که تیەرزێ ستایشێ بکێ، وه ئی چشتیله فکر بکێن.
وه ئی بونه، له ڕوژیگ که ئیه شنەفتیم، له دوعا کردن ئەڕادان نەوسایمەسەو، بەڵکەم له خودا توایم که ئیوه له ناسین خاست ئەیو وەناو هەر زانیاری و فام روحانی، پڕەو بوین