وەلێ ئێرنگه ئەڕادان نویسم که وەگەرد کەسێگ که خوەێ وه برا زانی، وەلێ خیز، یا تەماکار یا بتپەرەس یا خراودەر یا سەرخوەشکەر یا فێڵبازه، هاتبچو نەکێن و تەنانەت وەگەرد ئیجور کەسێگ هاوسفره نەون.
جا وەشون ئەوه که ئی نامه وەناودان خوەنریاد، کارێ بکەن تا وەناو کلیساێ لائودیکیەیش بخوەنرێید؛ هوشدان بود ئیوەیش نامەێگ که وه کلیساێ لائودیکیه نویسامه، بخوەنن.
ئێرنگه ئێ برایل، وه ناو خوداوەندمان عیسا مەسیح وه پێدان حوکم کيمن که له هەر براێگ که لەمتی کاری گردێەسە وەر و له ڕوی نەریتیگ که له ئیمه گردین، ڕێ رەوشت نیەکێ، دویرەو بگرن.
گوش له ڕابەريلدان بتەکنن و له لێان پێرەوی بکێن؛ چوینکه ئەوانه چەویان ها له گیانیل ئیوه و باێه حساو بیەنەو. بیلێن تا ئەوانه ئیه وه شادمانی بکەن نه وەگەرد ئاخ هەڵکیشان و ناڵین، چوینکه ئیه وه نەفدان نیه.