ئەو وەخته که مەردم ئویشن: «ئاشتی و سڵامەتی و ئەمنیە»، ئمجا له ناکاوه نابودی ڕشێیده ملێانەو، هەرئەوجوره که ژن ئێمڵه تویش ژان زایێن تێد؛ ئەوانه دەرچینێگ له لێ نێرن.
جا وه گومان ئیوه کەسێگ که کوڕ خودا پاوڵا کردێه و خوین پەێمانێگیش که وه ئەوه تەقدیس بویه، ناپاک ژماردیه و وه روح پڕ له فیز خودا، بی حرمەتی کردێه، چەنێ فرەتر شایسەێ موجازاتێگ سەختتر بود؟
وەلێ نسیو زاورچیەیل و بی ئیمانیل و قیزهاوەریل و ئایەم کوشیل و خێزیل و جادوکەریل و بتپەرەسیل و گشت دروزنیل، دەریاچەێ گڕان وه ئاگر و گوگرده. ئیه مەرگ دویمه.»