1 له من شێخ، وه خاتوین هەڵوژاریای و مناڵەگانێ که وەناو ڕاسی دوسیان دێرم، نه تەنیا من، بەڵکەم گشت ئەوانیش که ڕاسی ناسن،
منیش که له سەرەتاوه وه گشت چشتێگ وردەو بویمه، ئیجوره سەلاح دیم که ئەوانه گله وه گله ئەڕادان بنویسم تئوفیلوس پایەبەرز،
ڕاسی ناسین و ڕاسیش ڕزگاردان کەی.»
جا ئیجوره کردن و وه دەس بەرنابا و شائول، هدیەێگ کل کردنه ئەڕا لاێ شێخیل ئورشەلیم.
وه روفوس که وەناو خوداوەند هەڵوژاریاس، هەر ئیجوره داڵگێ که ئەڕا منیش داڵگێ کردێه سڵام برەسنن.
وەلێ وەختێ دیم کردەوەێان وه پێ ڕێەگەێ ڕاسەکانی ئینجیل نیه، له نوای گشتێان وه کیفا وەتم: «ئەگەر تو هەرچەن که جویلەکەێ وەلێ جور ناجویلەکەیل زنەیی کەی نه جور جویلەکەیل، چوی تویەنێ ناجویلەکەیل وادار بکێ تا جور جویلەکەیل زنەیی بکەن؟»
ئیمه تەنانەت یەێ ئانیش مل ئەڕاێان نەخەفانیم تا ڕاسی ئینجیل وه تەمامی ئەڕادان بپارێزیەد.
ئێ غەلاتییل نەزان، کی جادودان کردێه؟ مردن عیسا مەسیح وه ڕوشنی ئەڕادان شێو کریا جوری که چماێ لەنواێ چەویلدان وه سەلیب کیشریا.
خاس دەویاین. کی نوای ڕێەگەدان گرد تا له ڕاسی گوش نەتەکنین؟
ئیانه له ئمیدێگ سەرچاوه گری که وەناو ئاسمان ئەڕا ئیوه نریاس. وەرجه ئیه له باوەت ئی ئمیده وەناو کەڵام ڕاسی یانێ ئینجیل شنەفتینه،
که تواێد گشتیەکی نجات پەێا بکەن و وه ماریفەت ڕاسی برەسن.
چوینکه ئەگەر وەشون ڕەسین وه ناسین ڕاسی، وه دڵ قەسی وه گونا کردن بەردەوام بویمن، دیتر هویچ قوروانیگ ئەڕا گونایل نیەمینێدەو؛
وه ئەوانه که بەنا وه زانین وەرین خوداێ باوگ، وه وەسلەێ کار تەقدیسکەر روح خودا و ئەڕا گوش تەکانن له عیسا مەسیح و پاشیان خوینی وه ملێان، هەڵوژاریانه: فیز و ئاشتی و سڵامەتی فرەفره وه ملدانەو بود.
من که خوەم یەکی له شێخیلم و شاێەت رەنجیل مەسیح و هاوبەش جەڵاڵێگ که وه ئی زویه ئاشکرا بود، شێخیلێگ که هانه ناودان ئاموژیاری کەم که:
خویشکێ که ها شار بابڵ که هەر جور ئیوه هەڵوژاریایه، هەرئیجوره کوڕەگەم، مەرقوس، سڵامدان رەسنن.
مه ئیه ئەڕادان نیەنویسم وەبونەێ ئەوه که ڕاسی نیەزانین، بەڵکەم وەبونەێ ئیه که ڕاسی زانین و هەرئیجوره زانین که هویچ دروێگ له ڕاسی سەرچاوه نیەگرێ.
ئێ ڕوڵەیل ورد، بان مابەت بکێم، نه وه وتار و زوان، بەڵکەم وه کردەوه و ڕاسی.
مناڵیل خویشک هەڵوژاریاید سڵامه پێد رەسنن. ئامین
ئێرنگەیش ئێ خاتوین عەزیز گرامی، له لێد توام که یەکترەکی مابەت بکێم، حوکم تازەێگ ئەڕاد نیەنویسم، بەڵکەم ئیه هەر ئەو حوکمەسه که له سەرەتا داشتیم.
له من شێخ، وه گایوس عەزیز که وەناو ڕاسی دوسی دێرم.