4 فره پاملمان بین و لاڵکینه پێمان که وەناو ئی خزمەته وه ئیمانداریل وه مەسیح بەشدارەو بون.
هەر کەس وه یەکی له ئی بویچگیله، وەبونەێ ئیه که شاگرد منن، تەنانەت جامی ئاو سەرد بیده دەسێانەو وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، بی دەسخوەشانه نیەمینێ.»
چوینکه هەر کەس خاست باوگم که ها ناو ئاسمان وه جێ بارێ، برا و خویشگ و داڵگ منه.»
ئمجا پادشا جواویان دەێ: ”وه ڕاسی، وەپێدان ئویشم، هەر چی ئەڕا یەکی وه ئی بویچگترین برایلم کردین، ئەڕا مه کردین.“
چوینکه ئیوه هەمویشه کەمدەسیل وەگەرد خوەدانەو دێرین، هەر وەختیش بتواین تویەنين مەیەتیان بیەین، وەلێ مه ئەڕا هەمویشه نێرین.
جا شاگردیل تواسن هەر کامێان چەنه تویەناێ خوێان، مەیەتی کل بکەن ئەڕا برایلێگ که نیشتەجێ یەهودیەن.
لەشون ئیه که خوەێ و بنەماڵەگەێ خوسڵ تەعمید گردن، پاملمان بی و وەت: «ئەگەر باوەڕ دێرین که وه خوداوەند ئیمان هاوردمه، بان ئەڕا ماڵەگەم و له ئەوره بمینن.» دەس ئاخر قەبوڵ کردیم.
«ئێرنگه وەشون ساڵیل فرەێگ، هاتمەسه ئەڕا ئورشەلیم تا ئەڕا ملەت خوەم سەدەقەیلی بوەم و قوروانی پیشکەش بکەم.
تا له دەس بی ئیمانیل یەهودیه ڕزگار بوم و خزمەتەگەم وه ئورشەلیم لەلاێ ئیمانداریل وه مەسیح قەبوڵ بکرێی.
ئێرنگه له باوەت گردەو کردن هدیەیل ئەڕا ئیمانداریل وه مەسیح: ئەو چشته که وه کلیسایل شار غەلاتیه وەتمه، ئیوەیش هەر ئەوجورە بکەن.
زانين که بنەماڵەێ ئستفاناس یەکمین کەسیلێگ بین که وه ناوچەێ ئەخائیه ئیمان هاوردن، جا خوێان خەریک خزمەت وه ئیمانداریل وه مەسیح کردنه. ئێ برایل، لاڵکمه پێدان
ئێرنگه دی هەوەجی وه ئیه نیه تا له باوەت ئی خزمەته وه ئیمانداریل وه مەسیح ئەڕادان بنویسم،
تەنیا له ئیمه تواسن که دەستەنگیل وه یاێ بیاشتویمن، هەر ئەو کاره که خوەم تاسەێ وه جێ هاوردنی داشتم.
جا تا دەرفەت دێریم بان تا وه گشتیەکی خاسێ بکێم، وه تایبەتی وه کەسیلێ که وه مەسیح ئیمان دێرن.
هەر ئیجوره باێه وه خاسێ ناوێان دەرچوی، یانێ مناڵیل خوێان خاس تەربیەت کردوین، غەریونەواز بون، پایل ئیمانداریل وه مەسیح شوردوین و وه مەیەت کەسیلێ که تویش بەردیل هاتنه دەوین و خوێان ناوینه ئەڕا وه جا هاوردن هەر جور کار خاسێگ.
چوینکه خودا بی ئنساف نیه که کردەوەدان و مابەتێگ که وەبونەێ ناو ئەیو له خزمەت وه ئیمانداریل وه مەسیح نیشان داینه و هێمراێ نیشانیش دەین له هویرێ بچود.