1 ئێرنگه ئێ برایل، توایم له فیزێگ که خودا وه کلیسایل مەنتەقەێ مەقدونیه بەخشاس، ئاگاداردان بکەم.
خوڵامی که دو کیسەێ تەڵا گردوی هاته نوا و وەت: ”ئەرواو تو دو کیسەێ تەڵا سپاردیده پێم، ئەوەسه دو کیسه تریش تەڵا قازانج کردمه.“
وەختێ ڕەسیه ئەوره و فیز خودا دی، دڵشادەو بی و گشتێان هان دا تا وه کوڵ دڵەو وه خوداوەند وەفادار بمینن،
هەر ئەو شەوه، پولوس رویاێگ دی که پیاێگ مەقدونی وساسه نوای، لاڵکیاده پێ و وەتیا: «بەو ئەڕا مەقدونیه و مەیەتمان بیه.»
«ئێرنگه وەشون ساڵیل فرەێگ، هاتمەسه ئەڕا ئورشەلیم تا ئەڕا ملەت خوەم سەدەقەیلی بوەم و قوروانی پیشکەش بکەم.
چوینکه کلیسایل مەنتەقەیل مەقدونیه و ئەخائیه خوەشنود بین له ئیه که مەیەت کل بکەنه ئەڕا دەستەنگیلێ که هانه ئورشەلیم که وه مەسیح ئیمان دێرن.
وەلێ وه فیز خودا من ئەوەمه که هەم، هەر ئیجوره فیز ئەیو ئەڕا من بێ سود نوی. وه چەواشەوه، من له گشت ئەوانه فرەتر کار کردم، هەر چەن وەڕاسی خوەم نویم، بەڵکەم ئەو فیز خودا بی که ها گەردما.
جا وەختێ وەگەرددان بیم و هەوەجیم وه چشتێگ کەفتوی، بارێگ نەناویمه سەر کوڵ کەسێگ، ئەڕا ئیه که برایلێ که له مەنتەقەێ مەقدونیەوه هاتوین هەوەجییەلم پەرچەو کردن. جا مه بێ گومان بارێگ وه سەر کوڵدان نویمه و وەشون ئیەیشه نیوم.
ئەڕا ئیه که ئی خزمەته نه تەنیا هەوەجییل ئیمانداریل وه مەسیح پەرچەو کێ، بەڵکەم بایس سپاس قێر فرەێگ له خودا بود.
ئەڕا ئیه که له تاسەدان ئەڕا مەیەت داین ئاگادارم. وه ئی بونه له لاێ ئیمانداریل مەنتەقەێ مەقدونیه شانازی وەپێدان کردمه. وەپێان وەتمه که ئیوه له ناوچەێ ئەخائیه له پارەکه ئەڕا هدیه داین گورجەو بوینه. ئی ئەزرەتدانه فێشتر ئەوانه ئەڕا ئی کاره هان داس.
نەخوای ئەگەر قێرێگ له ئیمانداریل مەقدونیه وەگەردمەو بان و بزانن که گورجەو نوینه، ئیمه - ئیوه نویشم - له دڵنیاییگ که وەپێدان داشتیم، شەرمزارەو بویمن.
هەر چەن من له گشت ئیمانداریل وه مەسیح بویچگترم، وەلێ ئی فیزه وه مه بەخشریا تا مزگانی دەوڵەمەنی مەسیح که نیود بەراوردی بکێ وه ناجویلەکەیل برەسنم،
وه ئی باوەتەسه که مه زامەت کیشم و وەگەرد گشت هێز ئەیو که وه قەوەت وەناو مه کار کەید، تەقالا کەم.
وه ڕاسی که وه گشت برایل له سەرئانسەر مەنتەقەێ مەقدونیه مابەت کین. وەلێ ئێ برایل، لاڵکێیمنه پێدان که ئی کاره فرەتر و فرەتر وه جێ بارین.