16 جا، وەشون ئیه، ئیمه هویچکەسێگ وه پێ جەسه نیەناسیم، جا هەر چەن ڕوژیگ مەسیح وه پێ جەسه ناسیایم، ئێرنگه دی ئیجوره نیه.
«هەر کەسێگ باوگ یا داڵگ خوەێ فرەتر وه مه دوس بیاشتوید لایق مه نیه؛ هەر کەیش کوڕەگەێ یا دویەتەگەێ فرەتر له مه دوس بیاشتوید لایق مه نیه.
ئیوه ڕەفیقەیل منین، ئەگەر ئەوه که وەپێدان حوکم کەم، وه جێ بارين.
عیسا وه داڵگێ وەت: «خاتوین، مه چ کارێ وه ئیه دێرم؟ هێمراێ وەخت من نەرەسیه.»
روح خوداس که زنەیی بەخشی؛ جەسه وه هویچ دەردیگ نیەخوێ. قسیەیلی که مه وه گەردانەو کردمه، روح و زنەییه.
ئیوه وه فکریل ئنسانی داوەری کین، وەلێ مه وه مل کەسێگەو داوەری نیەکەم.
وەبونەێ ئەوه که قێر فرەێگ وه پێ بنەماێ جهان شانازی وه خوێان کەن، منیش شانازی کەم.
چوینکه وه ناو مەسیح عیسا نه خەتەنه بین و نه خەتەنه نوین هویچ نیەتیەرزێد، بەڵکەم تەنیا ئەو ئیمانه گرنگه که وه پێ مابەت کار کەی.
هەرچەن مه خوەم مدو خاسێگ ئەڕا پشت بەساین وه جەسه دێرم. ئەگەر کەسێگ تر خیاڵ کەید که مدو خاسێگ ئەڕا پشت بەساین وه جەسه دێرێ، من فرەتر دێرم:
وەناو ئی ئایەم تازه نه یونانی نه جویلەکە نه خەتەنه کریاێ نه خەتەنه نەکریای نه بەربەر نه سەکایی نه خوڵام نه ڕزگار دیتر مانا نێرید، بەڵکەم مەسیح گشت چشتێگەو ها ناو گشتیەکیگ.
وەلێ ئەو زانیاری که له ئاسمانه، یەکم جار پاکه، ئمجا ئاشتیخوازه، نەرم و ئاموژیاری گوشدەره، نیقەڵتوز له بەزەیی و بەریل خاسه، دویر له دوچەوەکی و دوڕوییه!