جا ئێ برایل، له وەر پرشەێ بەزەیێل خودا، لاڵکمه پێدان که جەسەیلدان جور قوروانیێگ زنی و موقەدەس و دڵخواز خودا پیشکەش بکەن، که پەرەسش روحانی ئیوه هەر ئیەسه.
ئەیو لیاقەت بەخشیەسه پێمان تا خزمەتکاریل پەێمان نو بویمن، پەێمانێگ که وه کار روح خودا بەردەوامه، نه وه ئەو چشته که نویسریایگ فرەتر نیه. چوینکه ’نویسریای‘ کوشێد، وەلێ روح خودا زنەیی بەخشێد.
چوینکه هەر چشتێگ که بوینرید، نویره. له ئی باوەته وەتریاس: «ئێ ئەو کەسه که خەفتیدە، له خەو هەڵس، له مردگیل زنیەو به، که مەسیح نویر خوەێ وه سەرد درەوشنێد.»
هەر ئەو عیسا مەسیحه که گیان خوەێ ئەڕا ئیمه دا تا له هەر خراوێگ ڕزگارمان بکێد و قەومێگ ئەڕا خوەێ پاکەو بکێد که هن خوەێ بون و ئەڕا کاریل خاس غیرەت بیاشتون.