1 ئمجا وەگەرد داشتن ئیجور خزمەتێگ که وەبونەێ ئەو بەزەیی خودا دێریم، دڵسەرد نیویمن.
عیسا ئەڕا شاگردیل مەسلەتیگ هاورد تا نیشان بێید باێه هەمویشه دوعا بکەن و هەراێهەر دڵسەرد نەون.
مەر ئاپولوس کیه؟ پولوس کیه؟ ئەوانه تەنیا خزمەتکاریلێگن که خودا کارێگ داسه دەس هەر کامێان تا ئیوه له ڕێ ئەوانه ئیمان بارین.
وەلێ له باوەت دویەتیلێگ که وەخت شوی کردنێانه، حوکمێگ له خوداوەند نێرم؛ وەلێ وه جیگەێ کەسێگ که له ڕێ بەزەیی خوداوەند شایسەێ دڵنیاییه، باوەڕ خوەم ئویشم.
جا چوینکه ئیجور ئمیدێگ دێریم، وەئازاییەو قسیه کەیمن؛
ئەیو لیاقەت بەخشیەسه پێمان تا خزمەتکاریل پەێمان نو بویمن، پەێمانێگ که وه کار روح خودا بەردەوامه، نه وه ئەو چشته که نویسریایگ فرەتر نیه. چوینکه ’نویسریای‘ کوشێد، وەلێ روح خودا زنەیی بەخشێد.
جا دڵسەرد نیویمن. هەر چەن شێوەێ جەسەێ ئیمه پویترکێید، ئنسان دەروینمان ڕوژ وه ڕوژ تازەترەو بود.
ئیانه گشتێ له خوداس که له ڕێ مەسیحەو ئیمه وەگەرد خوێەو ئاشتی داس و خزمەت ئاشتی سپاردێەسه ئیمه.
بان تا له خاسێ کردن شەکەت نویمن، چوینکه ئەگەر دەس له کار نەکیشیم، له وەرز خوەێ کشتکاڵەگه درەو کەیمن.
جا داوا لەلێدان کەم وه سەوەو رەنجیلێ که وەبونەێ ئیوه کیشم، دڵسەردەو نوین، ئەڕا ئیه که ئەوانه مایەێ شانازیدانن.
هەر کارێگ تویەنم بکەم له ڕێ مەسیح که تویەنایی بەخشیده پێم.
وەلێ ئیوه ئێ برایل، له خاسێ کردن شەکەت نەون.
هەر چەن له جاران، کفرچی و ستەمکەریل و زورگو بیم، وەلێ بەزەیی وە مه کریا، چوینکه له ڕوی نەزانی و بی ئیمانی بی که ئیجوره کردیام.
وه ئەیو فکر بکێن که ئیجور دشمەنیێگ که له لاێ گوناکاریل وه زد خوەێ بوی تاموڵ کرد، تا ئیوه شەکەت یا دڵسەرد نوین.
وەرجه ئیه قەومێگ نوین، وەلێ ئێرنگه قەوم خوداین؛ زەمانێگ له بەزەیی ماروم بوین، وەلێ ئێرنگه بەزەیی هاتیەسه پێدانەو.
زانم که سەور و بەردەوامی نیشان دایده و وه بونەێ ناو مه سەختییل تاموڵ کەێد و شەکەت نیەوێد.