یا چ وه یەکەو کەفتنێگ ها له بین مابەد خودا و بتیل؟ چوینکه ئیمه مابەد خوداێ زنەیمن. هەر ئەوجورە که خودا وەناو تەورات و کتاویل پەێخەمەریل فەرمایش کێ: «وەناوێان نیشتەجێ بوم و وەناوێان ڕێ کەم و مه بومه خوداێ ئەوانه و ئەوانه بونه قەوم من.»
ئەوه پێوەنەگەێ وەگەرد سەر له دەس داس؛ سەری که گشت جەسه له ئەوه خواردەمەنی گری و درێیده قێ یەکەو، له ڕێ مەفسەلیل و بەنەیلی. وه ئیجوره جەسه وەگەرد گەورا بوینی که له خودا سەرچاوه گری، گەورا بود.
جا تا وەختێ که وادەێ ڕێ پەێا کردن وەشون ئاشاسێگ ئەیو هێمراێ ها سەر جێ خوەێ، بان زاورمان بچود تا نەخواێ دیار بێید که یەکی له ئیوه وەپێ دەس پەێا نەکردیه.
جا باره هویرد که له کوره کەفتیەسه خوار. توبه بکه و کاریلێگ وه جێ بار که له سەرەتا وه جێ هاوردیاید. ئەگەر نه تیەمه ئەڕا لاد و چراخدانەگەد له ئەوره که هەس، هەڵگرم، مەر ئیه که توبه بکێ.