9 وەلێ وەپێم وەت: «فیز من ئەڕا تو بەسه، چوینکه هێز من وەناو بی هازی کامڵەو بود.» جا وه شادی فرەێگ وه بی هازییلم شانازی کەم تا هێز مەسیح باێده سەرم.
عیسا نزیکیانەو بی وەپێان وەت: «گشت دەسڵات وەناو ئاسمان و وەبان زەوی دریاسه پێم.
تالیمیان بێەن تا گشت ئەو چشتیله که وەپێدان فەرمان دامه وه جا بارن. بنوڕن، من هەر ڕوژ تا ئاخر ئی دەورانه هامه گەرددانەو!»
چوینکه کەڵام و زانیاریگ دەمه پێدان که هویچ کام له دشمەنیلدان تویەناێ ئیه نێرن که وەگەردێ موخالفەت بکەن و ڕوی وه ڕویی بوسن.
تویش هویچ ئەزمونێگ ناتینه که ئەڕا بەشەر مناسو نود. جا خودا ئەمینە؛ ئەیو نێیلی فرەتر له تویەنایدان ئەزمون بوین، بەڵکەم وەگەرد ئەزمون ڕێ دەر چینیش گورجەو کێ تا تویەناێ تاموڵی بیاشتوین.
وەلێ وه فیز خودا من ئەوەمه که هەم، هەر ئیجوره فیز ئەیو ئەڕا من بێ سود نوی. وه چەواشەوه، من له گشت ئەوانه فرەتر کار کردم، هەر چەن وەڕاسی خوەم نویم، بەڵکەم ئەو فیز خودا بی که ها گەردما.
من وه بیهازی و زاورچین و لەرز فرەێگ لەلادانەو دامەێ سەر،
تا ئیماندان نه وه مل زانیاری ئنسانی، بەڵکەم وه مل هێز خودا بود.
ئەگەر باێه شانازی بکەم، وه چشتیلی شانازی کەم که بی هازی مه نیشان دێ.
باێه شانازی بکەم؛ هەرچەن وەناو ئی شانازیه نەفێگ ئەڕام نیه، رویاییل و وەحیێلێ که له خوداوەند داشتمه، ئویشم.
جا وەبونەێ مەسیح، وه بی هازییل، دشمینیل، سەختییل، عەزاویل و بەردیل، خوەشاڵم، چوینکه هەر وەخت بی هازم ئەو وەخته تویەنام.
جا مه وه خوەشی فرەێگەو هەر چه دێرم دەم تەنانەت گیانمیش دریخ نیەکەم. ئەگەر من ئی هەمگه دوسدان دێرم، ئێ ئیوه باێه کەمتر دوسم بیاشتوین؟
مه وه ئیجور کەسێگ شانازی کەم. وەلێ له باوەت خوەم، بێجگه وه بی هازییلم شانازی نیەکەم.
دوعا کەم تا وه پێ دەوڵەمەنی جەڵاڵ خوەێ بوەخشێده پێدان تا له ناخدانەو له ڕێ روح ئەیو وه هێز بوین و قەوەت بگرین،
هەر کارێگ تویەنم بکەم له ڕێ مەسیح که تویەنایی بەخشیده پێم.
وه گشت هێزێ که له تویەنایی پڕ جەڵاڵ ئەیو سەرچاوه گری وه هێزەو بوین تا وه خوەشی، بەردەوامی و سەور تەمام بیاشتوین و
فیز خوداوەند ئیمه له ڕێ ئیمان و مابەتێگ که وەناو مەسیح عیسا پەێا بود، فره فره ڕشیاده ملمانا.
بڵێزەیل گڕان ئاگر کوشاننەوه و له دەم شمشێر دەرچین؛ بی هازییان بیه هێز، وەناو شەڕ تویەنا بین و لەشکەریل بێگانه تەفرتوینا کردن.
جا باین وه دڵنیاییەو وه تەخت فیز نزیکەو بویمن تا بەزەیی باێده پێمان و فیزێگ وه دەس باریم که له وەخت هەوەجی، مەێەتمان بێید.