32 وه شار دەمشق، فەرمانرەواێ دەسنیشان شا حارس، نگابانیلی هیشته سەر شار دەمشق تا بخەنەمه گیر.
وه دەمشق شاگردێگ حەنانیا ناو زنەیی کردیا. خوداوەند وەناو رویا وەپێ ئاشکرا بی و فەرمایش کرد: «ئێ حەنانیا!» ئەویش جواو دا: «هامه ئێرا خوداوەندا.»
داواێ نامەیلی ئەڕا کەنیسەیل شار دەمشق له لێ کرد، تا که ئەگەر کەسێگ له ئیمانداریل وه مەسیح پەێا بکێ، چ ژن چ پیا، دەسگیرێان بکێ و بارێدێانه ئەڕا شار ئورشەلیم.
شائول له زەوی هەڵساده پا، هەر چەن چەويلی واز بی وهلێ نەتویەنست چشتێگ بوینی؛ جا دەسێ گردن و بردنێ ئەڕا دەمشق.
هەمویشه وەناو گەردیان بیم و له هەر لاێگەو تویش خەتەر هاتیام: خەتەر گوزیشتن له چەمیل، خەتەر ڕێگریل؛ خەتەر له لاێ قەومەگەم، خەتەر له لاێ ناجویلەکەیل؛ خەتەر وەناو شار، خەتەر وەناو بیاوان، خەتەر وەناو دەریا؛ خەتەر له لاێ برایل دروەکانی.