11 ئێ ئەڕا چه؟ وەبونەێ ئیەسه که دوسدان نێرم؟ خودا زانی که دوسدان دێرم!
سێیەم جار عیسا له لێ پرسی: «ئێ شەمعون، کوڕ یوحەنا، دوسم دێرێ؟» پتروس وەبونەێ ئیه که عیسا سێ جار له لێ پرسی، دوسم دێرێ؟» نارەحەت بی وەپێ وەت: «ئێ خوداوەند، تو له گشت چشتێگ خەوەر دێرێ؛ تو خاس زانید که دوسد دێرم.» عیسا وەپێ وەت: «وەرکەگانم بلەوەڕن.
خوداێگ که زانی چه ها ناو دڵ گشتیەکی، شاێەتی ئەڕاێان دا و روحالقودوس بەخشیه پێان، هەر ئەوجورەکە وه ئیمەیش بەخشی.
چوینکه خوداێگ که ئەیو وەگەرد روحم وەناو کار ئینجیل کوڕەگەێ خزمەتی کەم، شاێەتمه که چوی لەناو دوعایلم یەێسەر وه هەر وەختێگ تیەرمەدانه هویرم و
وه ئەو ڕاسی مەسیحه که ها ناو من قەسەم، هویچکەس وەناو مەنتەقەیل ئەخائیه ئی شانازی منه له لێم نیەسیندێ.
خودا، باوگ خوداوەند عیسا، که وه ئەیو تا ئەبەد بەرەکەت بود، زانی که درو نیویشم.
جا مه وه خوەشی فرەێگەو هەر چه دێرم دەم تەنانەت گیانمیش دریخ نیەکەم. ئەگەر من ئی هەمگه دوسدان دێرم، ئێ ئیوه باێه کەمتر دوسم بیاشتوین؟
ئەڕا ئیه که ئیمه جور قێر فرەێگ که ئەڕا نەف خوێان خەریک دەسفروشی کەڵام خودان، نیمن، بەڵکەم له لاێ خودا وەناو مەسیح قسیه کەیمن، هەر جور مەردم ڕویڕاسێگ که له لاێ خودا مامور بینه.
من ئیه ئەڕا ماکوم کردنێدان، نیویشم. چوینکه وەرجەوە وەپێدان وەتویم که ئەوجورە ئیوه هاینه ناو دڵمان که گورجیم تا وەگەرددان وه یەکەو بمریمن و وەگەرددان وه یەکەو زنەیی بکێم.
هویچ درس کریاێگ له وەر چەو خودا شاریایەو نیه، بەڵکەم گشت چشتێگ وه نوای چەویل خودا ڕویت و ئاشکراس، هەر ئەو خوداێگ که باێه حساوکتاومان بێمنه پێ.
جا مناڵیلی کوشم. ئەو وەخته گشت کلیسایل زانن من هەر ئەوەمه که فکر و دڵ گەردم و وه هەر کامدان وه پێ کاریلێ سزا دەم.