که چوی خودا، عیساێ ناسری وەگەرد روحالقودوس و هێز مەسح و دەسنیشان کرد. ئەیو گەردیاد و کاریل خاسێ کردیاد و گشت ئەوانه که وه ژێر ستەم ئبلیس بین، شەفا دیاد، چوینکه خودا وەگەردیەو بی.
وەگەرد تالیمیل جورواجور و عەڵاجوی له ڕێ دەر نەچین؛ چوینکه خاسه که دڵ ئنسان له فیز وەقەوەتەو بود، نه له خواردەمەنیێلێ که ئەڕا کەسیلێگ که خوێان وەقفێ کردنه، هویچ نەفێگ نیاشتیه.
وەلێ له باوەت ئیوه، ئەو مەسح و دەسنیشانه که له ئەیو گردین، وەناودان نیشتەجێه. هەوەجیدان وه کەس نیه تا تالیمدان بێی، بەڵکەم مەسحەگەێ، له باوەت گشت چشتێگ تالیمدان دەێ. ئەو مەسحه، ڕاسەکانیه و دروەکانی نیه. جا هەر ئەوجورە که تالیمدان داس، وەناوێ نیشتەجێ بوین.
ئاموژیارید کەم که تەڵای ناب له ئاگر گوزەریاێ له مه بسێنێ تا دەوڵەمەنەو بید و دڵنگیل چەرمگ له مه بسێنێ تا بکێده وەرێد و شەرمزاری ڕویتیەگەد دیار نود؛ مەلهەمێگ له مه بسێنێ، تا بماڵیده بان چەویل خوەد و بیناوه بید.