17 ئێ وەختێگ تواسیام ئی کاره بکەم، شک وه دڵ بیم؟ یا ئیه که تواسنم مینێده ئایەمیل مامولی، وه لەونێگ که له یەێ ئان بویشم ’ئەرێ ئەرێ‘ و بویشم ’نه نه‘؟
یوسف دەزویرانێ که پیاێ دادپەروەرێگ بی و نەتواسیا حەیای بوی، تواس بی دەنگ له لێ جیاوه بود.
جا با ’بەڵێ‘ ئیوه ’بەڵێ‘ بود و ’نه‘ ئیوه ’نه‘ بود، فرەتر وه ئیه، وه شەڕئاشوه.
ئیوه وه فکریل ئنسانی داوەری کین، وەلێ مه وه مل کەسێگەو داوەری نیەکەم.
شانازی ئیمه شاێەتی وژدانمانه که کردەوەمان وەناو جهان، وەتاێبەتی لەباوەت ئیوه، وەگەرد سادەی و ڕویڕاسی خودایی بی. ئیمه نه وه ڕوی زانیاری ئنسانی، بەڵکەم وه پێ فیز خودا کار کردیمنه.
وەبونەێ ئەوه که قێر فرەێگ وه پێ بنەماێ جهان شانازی وه خوێان کەن، منیش شانازی کەم.
خوەشنود بی که کوڕەگەێ خوەێ وه مه ئاشکرا بکێ تا ئەیو له ناو ناجویلەکەیل بانگەوازی بکەم، له ئەو وەخته مه وەگەرد کەسێگ هاوفکری نەکردم و
مه وەبونەێ وەحیێگ که گردوێم، چیم و ئەو ئینجیله که وەناو ناجویلەکەیل جار دەم، وەتمه پێان تا دڵنیا بوم که وه هویچ پەتی نەدەویام یا نەدەویمه هەر چەن که ئيه وه تەنیایی، وەتمه ئەوانه که چماێ ئایەمیل بەناوبانگێگ بین.
ئەڕا ئیه که تواسیایم بایمنه ئەڕا لادان - خود خوەم، پولوس، چەن جار تەقالا کردم - وەلێ شەیتان نوامان گرد.
وەلێ گرنگتر له گشتێ، ئێ برایلم، قەسەم مەخوەن؛ نه وه ئاسمان، نه وه زەوی و نه وه هویچ چشتێگ تر. بەڵکەم بیلێن ’بەڵێ‘ ئیوه هەر ئەو بەڵێ بود و ’نەی‘ ئیوه هەر ئەو نه، نەخواێ ماکوم بوین.