13 جا له نوای خوداێگ که وه گشت چشتێگ زنەیی بەخشێد و له لاێ مەسیح عیسا که له شاێەتی خوەێ له لاێ پونتیوس پیلاتوس ئێقرار خاسەگه کرد، ئاموژیارید کەم
عیسا وه نوای پیلاتوس فەرماندار رومی وساد، فەرمانداریش له لێ پرسی: «ئێ تو پادشاێ جویلەکەیلی؟» عیسا وەت: «تو خوەد ئیجوره وەتی!»
جا وه دەس بەسریای بردنێ و دانەێ دەس پیلاتوس فەرماندار رومی.
عیسا وەپێ وەت: «من ڕێ و ڕاسی و ژیانم؛ هویچکەس بێجگه له ڕێ منەو نیەتێدە لاێ باوگ ئاسمانی.
عیسا جواو دا: «هویچ دەسڵاتی وه سەر منەو نیاشتی، ئەگەر له بانەو نێریاویده پێد؛ وه ئی بونه، ئەوه که مه داسه دەس تنەو، گوناێ گەوراتره.»
چوینکه هەر ئەوجورە که باوگ مردگیل زنیەو کەید و زنەیی وەپێان بەخشی، کوڕیش وه هەر کەسێگ که خوەێ بتواێ، زنەیی بەخشی.
چوینکه هەر ئەوجورە که باوگ وەناو خوەێ زنەیی دێرێ، وه کوڕیش بەخشیه تا کوڕیش وەناو خوەێ زنەیی بیاشتود،
دەسیل بەشەری نیەتویەنی خزمەتێگ وەپێ بکێ، جوری که هەوەجی بکەفێه چشتێ، چوینکه ئەوه خوەێ زنەیی و هناس و هەر چشتێگتر وه گشت ئایەمیل بەخشێد.
وه بونەێ مور ئی خزمەته وه زنەییدان، مەردم ستایش خودا کەن وەبونەێ گوش تەکانن و ئێقراردان وه ئینجیل مەسیح، هەر ئیجوره ئەڕا دەسدڵوازیدان له مەێەت وه ئەوانه و وه گشت نیشان دین.
چوینکه وەناو مەسیح عیسا، ئیوه گشتدان له ڕێ ئیمان، کوڕيل خوداین.
سپاس خوداوەندمان مەسیح عیسا که وه مه تویەناێ داس و شایسەێ دڵنیایی وه حساو هاورد و وه خزمەت خوەێ هەڵوژارد.
حەقه ئی قسیه تەمام و کەماڵ قەبوڵ بود که مەسیح عیسا هاته جهان تا گوناکاریل نجات بێید، که مه گەوراترین ئەوانەمە.
چوینکه تەنیا یەێ خودا هەس و له بین خودا و ئایەمیلیش تەنیا یەێ ناوجێکەر هەس، یانێ ئەو ئنسانه که مەسیح عیساس؛
وه نوای خودا و مەسیح عیسا و فریشتەیل هەڵوژاریای، گوشد جەڕەو دەم که ئی دەستوریله بی ئیه که له سەر کەسێگ بکێد یا دوچەوەکی بکێ، وه جێ بارید.
له جەنگ خاس ئیمان تەقالا بکه و بلچکیه ئەو زنەیی ئەبەدی که ئەڕا ئەوه دەنگ کریایه، ئەو وەخته که وه نوای شاێەتیل فرەێگ، ئێقرار خاسەگه کردی.
له لاێ عیسا مەسیح، ئەو شاێەت ئەمینە و یەکم زگ له ناو مردگیل و فەرمانرەواێ پادشایل زەوی، وه ملدانەو بود. وه ئەیو که ئیمەیش دوس دێرێ و وەگەرد خوین خوەێ ئیمه له گونایلمان ڕزگار کردێه و
ئەیو وه پێم فەرمایش کرد: «وه دی هات! منم ’ئا‘ و منم ’ی‘، من سەرداڵم و من دەس ئاخرم. مه وه هەر کەسێگ تیەنی بود، له کیەنی ئاو ژیان وه پەتی دەمه پێ.
ئەو وەخته فریشتەگه چەم ئاو ژیان نیشانم دا که هەر جور بلور بریقەێ هاتیاد و له تەخت خودا و تەخت وەرکەگه کەفتویه ڕێ و
«وه فریشتەێ کلیساێ شار لائودیکیه بنویس: «ئەیو که ئامینه، ئەیو که شاێەت ئەمین و حەقه، ئەیو که سەرکیەنی درسکریایل خوداس، ئیجوره ئویشێد: