2 چوینکه ئاگادارین که له ڕێ خوداوەند عیسا، چ حوکمیلێگ دایمنه پێدان.
تالیمیان بێەن تا گشت ئەو چشتیله که وەپێدان فەرمان دامه وه جا بارن. بنوڕن، من هەر ڕوژ تا ئاخر ئی دەورانه هامه گەرددانەو!»
له لاێ ناجویلەکەیل که شەریعەت موسای پەێخەمەر نێرن بیمەسه جور ئەوانه، هەر چەن جیا له شەریعەت خودا نویم، بەڵکەم هامه ژێر شەریعەت مەسیح، تا بتوانم ئەوانه که وه ژێر شەریعەت نین وه ئیمان بارم.
جا دەس ئاخر، ئێ برایل، ئیوه لەلێمان یاێ گردین که ڕێ رەوشتدان باێه چوی بود تا خودا خوەشنود بکێن، هەر ئەوجورە که ئیجوریشه کین. ئیسه وەناو خوداوەند عیسا لەلێدان توایمن و لاڵکێیمنه پێدان که له ئی باوەتەو هەر چی فرەتر تەقالا بکێن.
چوینکه خاست خودا ئیەسه که موقەدەس بوین: خوەدان له خیزی دویرەو بکەن.
چوینکه تەنانەت زەمانێگ که وەگەردانەو بیمن ئی حوکمه وه پێدان دایمن که «ئەگەر کەسێگ نیەتواێ کار بکێد، نانیش نەخوێد.»
ئێرنگه ئێ برایل، وه ناو خوداوەندمان عیسا مەسیح وه پێدان حوکم کيمن که له هەر براێگ که لەمتی کاری گردێەسە وەر و له ڕوی نەریتیگ که له ئیمه گردین، ڕێ رەوشت نیەکێ، دویرەو بگرن.