بان ڕێ رەوشتمان ئەوجورە درس بود که شایسەێ کەسیلێگه که هانه ناو ڕوشنایی ڕوژ. جا وەختمان وەناو عەێاشی و سەرخوەشی و خیزی و هەرزەیی و مرافه و حەسویی، وه سەر نەوەێم،
ئاخرسەر، ئێ برایل، هەر چشتێ که ڕاسه، هەر چشتێ که حرمەت دێرێ، هەر چشتێ که درسه، هەر چشتێ که پاکه، هەر چشتێ که بود دوسی بیاشتوین و هەر چشتێ که تاریفیه. ئەگەر چشتێ هەس که فره خاسه و ئەگەر چشتێ هەس که تیەرزێ ستایشێ بکێ، وه ئی چشتیله فکر بکێن.
کردەوەدان وەناو بی ئیمانیل وه حرمەتەو بود تا وه ئیجوره وەختێگ که وه زد ئیوه قسیه کەن و ئویشن کردەوەدان خراوه، کاریل خاسدان بوینن و وەناو ڕوژی که خودا دوینن، جەڵاڵی بێەن.