ئەڕا ئیه که هێوەتکەر کلیسا کاروەدەس خوداس، جا نەبایه وەناو زنەیی چشتێگ بیاشتوی که بوده بایس سەرزەنشتێ. ئەوه نەبایه لویتبەرز بود یا زوی کەفلەهەرز بود یا سەرخوەشکەر یا زورگو بود یا تەمای پویل بیاشتوی،
ریەنەگەێ خودا که هانه ناودان شوانی بکەن و هێوەتێان بکەن، وەلێ نه وه زور بەڵکەم وه مەیل و دڵ خوەدان، ئەوجورە که خودا تواێ؛ نه وه تەمای نەف خوەدان بەڵکەم له ڕوی شوق و زوق.
چوینکه ئەوانه وه دەنگ بەرز قسیەيلێگ کەن که له ڕوی لویتبەرزی و گیلگەوجیه و وه وەسلەێ هەواوهەوەسیل هەرزەی جەسه، کەسیلێگ گیر تیەرن که تازه له چنگ گومڕایێل دەرچینه.