ئاشتی و سڵامەتی ئەڕادان هیلمه جێ؛ ئاشتی و سڵامەتی خوەم دەمه پێدان. ئەوه که مه دەمه پێدان، جور ئەوه نیه که جهان دەێده پێدان. دڵدان پەشێو نود و ڕخدان نەچود.
ئێوارەێ هەر ئەو ڕوژه، که یەکم ڕوژ هەفته بی، وەختێگ شاگردەگان گردەو بین و له ترس جویلەکەیل دەرەگه داخستوین، عیسا هات و له ناوڕاسیان وساد و وەپێان وەت: «سڵام وه ئیوه!»
وه گشت ئەوانه که وەناو شار روم، خودا دوسیان دێرێ و دەنگ کریانه تا له موقەدەسیل بون: فیز و ئاشتی و سڵامەتی لەلاێ خودا، باوگ ئیمه و خوداوەند عیسا مەسیح، وەگەرددانەو بود.
وه ئەوانه که بەنا وه زانین وەرین خوداێ باوگ، وه وەسلەێ کار تەقدیسکەر روح خودا و ئەڕا گوش تەکانن له عیسا مەسیح و پاشیان خوینی وه ملێان، هەڵوژاریانه: فیز و ئاشتی و سڵامەتی فرەفره وه ملدانەو بود.