وەلێ وەختێ له ڕوی وسان و خراو دانه پێ، وه نیشانەی ئیه که ئاگر خەزەو خودا باێده مل سەریانەو، توز بەتیەگەێ تەکان و وەت: «خویندان وه مل خوەدان! من بێتاوانم. له ئیەولا، چمه ئەڕا لاێ ناجویلەکەیل.»
بان ڕێ رەوشتمان ئەوجورە درس بود که شایسەێ کەسیلێگه که هانه ناو ڕوشنایی ڕوژ. جا وەختمان وەناو عەێاشی و سەرخوەشی و خیزی و هەرزەیی و مرافه و حەسویی، وه سەر نەوەێم،
کردەوەدان وەناو بی ئیمانیل وه حرمەتەو بود تا وه ئیجوره وەختێگ که وه زد ئیوه قسیه کەن و ئویشن کردەوەدان خراوه، کاریل خاسدان بوینن و وەناو ڕوژی که خودا دوینن، جەڵاڵی بێەن.
وەلێ ئیانه هەر جور گیانەوەریل نەفامن که ڕێ رەوشتیان له ڕوی سریشتێانه و هاتنەسه دنیا تا بکەفنه تەله و نابود بون. ئیانه له باوەت چشتیلی که نیەزانن چەس، کفر کەن. جا ئەوانه وەناو گەنیان خوێان، نابود بون.
وەلێ ئی ئایەمیله وه گشت ئەو چشتیله که نیەفامن خراو دەن و گشت ئەو چشتیلی که جور گیانەوەریل بێ فام، له ڕوی سریشت فامن، هەر ئەوەیشه بوده سەوەو له بین چیێنیان.